Medische termen en afkortingen: I

Bekijk hier alle Medische termen en afkortingen

 

Een iatrogene aandoening is een abnormale geestelijke of lichamelijke toestand als gevolg van een medische behandeling.

Ibuprofen is een medicijn tegen ontstekingen dat als pijnstiller wordt gebruikt bij hoofdpijn, menstruatiepijn en pijnlijke verwondingen.

Icterus is een andere naam voor geelzucht.

Icterus is een andere naam voor geelzucht.

ICU is de medische afkorting voor: intensive care unit (afdeling intensieve zorg).

Id is de medische afkorting voor: hetzelfde (idem dito).

De term idiopathisch wordt gebruikt voor een ziekte of aandoening waarvan de oorzaak niet bekend is.

IJzer is een gewoon scheikundig metaal dat van groot belang is bij de vorming van bloed. Deze stof komt voor in hemoglobine, myoglobine en in bepaalde enzymen. Een tekort aan ijzer leidt tot bloedarmoede.

De ileocaecale klep is een membraanachtige plooi tussen het ileum (kronkeldarm) en de ingang naar het caecum (dikke darm).

Immunisatie is het immuun maken als preventieve maatregel tegen bepaalde infectieziekten.

Immunoglobulinen of antistoffen zijn eiwitten die in het bloed en weefselvocht voorkomen. Deze stoffen hechten zich aan lichaamsvreemde deeltjes die vervolgens door de antistoffen worden vernietigd.

Immunotherapie is het verwekken van immuniteit ter behandeling van een ziekte.

Het immuunsysteem is een complex verdedigingsmechanisme van het lichaam tegen pathogene organismen. Immuniteit kan natuurlijk zijn, maar kan ook verkregen worden door inentingen en door eerdere infecties. Dit heet kunstmatige immuniteit.

Impotentie is het onvermogen van de man om een erectie te krijgen en dus geslachtsgemeenschap te hebben.

In situ is de Latijnse term voor natuurlijke of oorspronkelijke positie.

In vitro is de Latijnse term voor een biologisch proces dat in een laboratorium en niet in het lichaam wordt uitgevoerd.

Een incisie is het maken van een snede in lichaamsweefsel met een scalpel.

Incontinentie is het verlies van de controle over de blaas of de spieren van de endeldarm en de anus.

Incubatie is de ontwikkeling van het ziekteproces in de symptoomloze periode (de incubatietijd) die ligt tussen het binnendringen van ziektekiemen en het uitbreken van de ziekte.

Een indicatie is een aanwijzing omtrent de oorzaak van een ziekte of een aanwijzing dat een bepaalde behandeling of ingreep nodig is.

Induratie is de medische term voor verharding.

Infectie is het binnendringen van het lichaam door een vreemde stof, zoals een bacterie of virus, waardoor het organisme ziek wordt door beschadiging van plaatselijke cellen, afgifte van vergif of antistoffen die als reactie op de besmetting door de cellen worden aangemaakt. Infecties kunnen wereldwijd voorkomen, bijvoorbeeld als een onschuldige verkoudheid maar ook als een zeer ernstige ziekte, zoals lepra of AIDS.

Infectieus is de medische term voor besmettelijk; in staat zijn een infectieziekte te veroorzaken.

Infestatie is een invasie van het lichaam door insecten, mijten en teken.

Inflammatie is de medische term voor ontsteking; symptomen zijn o.a. rode verkleuring, warmte, zwelling en pijn van het ontstoken weefsel.

Influenza, ook bekend als de griep, is de verzamelnaam voor een groot aantal besmettelijke virusinfecties die zich vooral openbaren in de ademhalingsorganen (verstopping en keelpijn). Een van de andere symptomen is vermoeidheid.

Informed consent is de na overleg met de patiënt of, indien deze onbekwaam is, met naaste familie verkregen toestemming om een medische handeling al of niet uit te voeren. Het kan ook de betekenis hebben van de toestemming die een deelnemer geeft aan een experimenteel onderzoek na zo volledig mogelijk te zijn geïnformeerd over de gang van zaken tijdens het onderzoek.

Een infusie is een intraveneuze of subcutane toediening van grotere hoeveelheden vocht, zonder andere druk dan van de zwaartekracht.

Ingestie is het via de mond opnemen van een stof (voedsel, vocht, enzovoorts) in het lichaam.

De ingewanden of darmen bestaan uit de dunne en dikke darm, de blinde darm en de endeldarm.

Inhalatie is inademing of het inademen van damp of vernevelde vloeistof (spray), al of niet vermengd met een medicament.

Inhibitoor is de medische term voor remmend.

Een injectiespuit is een instrument waarmee vloeistof wordt ingespoten of opgezogen.

Innervatie is de invloed van zenuwen op de verrichtingen van organen.

Inoculatie is de medische term voor inenting. Het is actieve immunisering door het inbrengen van (dode of levende) smetstof of vaccin in het lichaam, ter opwekking van immuunstoffen).

Insomnie is het onvermogen om in slaap te vallen of in slaap te blijven.

Inspiratie is het inademen of opzuigen van lucht in de longen.

De term integumentum betekent bedekking en heeft meestal betrekking op de huid.

Interferonen zijn laagmoleculaire glycoproteïnen, afkomstig van allerlei lichaamscellen, gericht tegen virale infecties. Daarnaast hebben interferonen een remmende invloed op celgroei en spelen zij een rol bij de regulatie van immuunprocessen.

Intolerantie is het onvermogen om bepaalde stoffen, met name geneesmiddelen en voedingsbestanddelen, te verdragen.

Intramusculair is de medische term voor in de spier.

Intrathecaal is de medische term voor binnen een omhulsel of binnen de hersenvliezen of ruggenmergsvliezen.

Intraveneus is de medische term voor in een ader.

Een intraveneuze infusie is de toediening van vloeistoffen via een infusie in een ader.

Een intraveneuze injectie is de injectie van een vloeistof in een ader.

Invasief is het binnendringen van ziektekiemen in gezond weefsel.

Inversie betekent instulping.

Iodoquinol is een medicijn dat wordt gebruikt bij de behandeling van dragers van amoeboïde cysten in het darmkanaal. Dit medicijn wordt vaak gebruikt in combinatie met metronidazole bij de behandeling van actieve amoeboïde infecties. Het medicijn wordt slecht opgenomen door het lichaam en kan in hoge concentraties voorkomen bij een darminfectie. Een langdurig gebruik kan leiden tot een beschadiging van de gezichtszenuw en perifere zenuwontstekingen.

Het ionisch transport is de overdracht van ionen tussen celmembranen. Een ion is een atoom of klein molecuul dat een oneven aantal elektronen en protonen bevat en daarom een negatieve of positieve elektrische lading heeft.

Ischemie is een verminderde bloedtoevoer naar een bepaald gebied.

Iso-antistoffen zijn antistoffen die alleen bij enkele exemplaren van een soort voorkomen en op een bepaalde manier bij de overeenkomende isoantigenen reageren. Een iso-antigeen is een stof die alleen bij enkele exemplaren van een soort voorkomt, zoals de bloedgroep-antigenen van de man. Het iso-antigeen komt niet van nature in de cellen van een exemplaar bij een bepaald iso-antistof voor. Mensen met bijvoorbeeld bloedgroep O hebben geen antigenen A of B in de erytrocyten (rode bloedcellen), maar hun bloedplasma bevat zowel de anti-A als de anti-B agglutinatie (samenklontering).

IV is de medische afkorting voor: intraveneus.


Relevante artikelen

Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.



Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MEDISCH VOORBEHOUD

De informatie op Menselijk Lichaam is géén medisch advies. Neem bij twijfel over gezondheid, behandeling of medicijnen altijd contact op met een arts, specialist of apotheker.

Meer informatie

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Met het laatste nieuws en gezonde tips