Teken
Teken zijn kleine geleegpotigen die behoren tot de spinachtigen. Ze voeden met bloed en via hun beet kunnen ze ziekten als de ziekte van Lyme, tularemie en RMSF (Rocky Mountains Spotted Fever) overbrengen. De langdurige beet van een teekvrouwtje kan leiden tot een paralyse ascendens, een verlamming waarbij het gif uit het teekspeeksel de motorische zenuwcellen lamlegt. Deze verlamming begint doorgaans in de benen waar de persoon in kwestie meestal ook is gebeten.
In ernstige gevallen kan dit leiden tot een verlamming van de ademhalingsspieren wat dodelijk kan zijn. Teken bevinden zich meestal in het gras en struikgewas en hechten zich aan de ontblote huid van de gastheer. De vrouwtjes-teek doet zich te goed aan het bloed waardoor ze opzwelt en rood of paars wordt. De mannetjes-teek verandert na de bloedconsumptie meestal niet van kleur. Er zijn twee soorten teken: de harde en zachte teken. De harde teken hebben een harde schild op hun rug en kunnen enkele dagen op de huid van hun gastheer verblijven.
Het juiste advies hierin is het met een tekentang verwijderen van de teek. Zonodig kan het ook met een gewone puntpincet, als het lichaampje van de teek maar niet wordt ingedrukt, omdat dan ook de inhoud van de teek wordt geinjecteerd (met mogelijk de ziekte van Lyme). Met de tekentang wordt gedraaid en tegelijkertijd naar boven getrokken. Dan is het mogelijk om de teek veilig en volledig te verwijderen. Het blijven zitten van bijv. een pootje is minder erg dan het worden geinjecteerd met de inhoud van de teek. Om infectie te voorkomen is het goed om er een pleister met jodium op te doen (bij geen allergie hiervoor). Tevens dient men het gebeuren op de kalender te zetten, zodat men de arts bij problemen door kan geven wanneer men de teek heeft gehad.
Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.