Lepra

Lepra is een chronische infectieziekte, ook melaatsheid genoemd, omdat lepralijders vroeger in een levenslange isolatie gedaan werden. Lepra is nog wijdverbreid in Afrika, Azië en op de Pacific-eilanden. De verwekker van lepra werd in 1873 door Hansen ontdekt en wordt Hansen-bacil of mycobacterium leprae genoemd.

Lepra

Twee vormen van lepra zijn bekend, hoewel ze tegelijkertijd gemengd kunnen optreden. Bij de ene vorm van lepra wordt de huid dik, ongelijkmatig en met grote knobbels bedekt, die als een zweer kunnen openbreken. Deze knobbels geven aan het gezicht het afstotelijke, leeuwachtige uiterlijk (leeuwengezicht) en kunnen zich in de neus en de keel uitbreiden en ademhalingsmoeilijkheden veroorzaken.

Na 5 tot 10 jaar treedt meestal de dood in. De tweede vorm van lepra schijnt inwendig in het lichaam te beginnen en tast in eerste instantie de zenuwen aan. In de huidstreek die door deze zenuwen bestreken wordt, ontstaan grote, witte vlekken, die gevoelloos zijn. In haar chronische vorm kan de ziekte een schrompeling van vingers, tenen en zelfs grote delen van de extremiteiten (ledematen) veroorzaken. Dat gebeurt betrekkelijk pijnloos. Veel patiënten met deze vorm van lepra leven 20 tot 30 jaar lang. Een zeer nauw en langdurig contact met geïnfecteerde mensen is nodig om lepra te krijgen. De ziekte begint langzaam en ongemerkt. De tijd tussen de besmetting en het uitbreken of de diagnose duurt minstens 1 tot 3 jaar, meestal nog langer. Lepra is niet erfelijk. Preventieve maatregelen en controle van lepra zijn in eerste instantie een probleem van de openbare gezondheidszorg in betrekkelijk onderontwikkelde tropische en ook niet-tropische landen. De ziekte overvalt het meest jonge volwassenen tussen 25 en 30 jaar; mannen zijn vaker aangedaan.

Behandeling van lepra: een langdurige behandeling met chemotherapie, gericht tegen de verwekker, is noodzakelijk. Verder is een goede voeding en algemene hygiëne van betekenis. De aangedane ledematen dienen goed beschermd en bij beschadiging goed verzorgd te worden. Doordat de huidzenuwen beschadigd zijn, voelt de patiënt vrijwel geen pijn in het aangedane huidgebied. De signalerende functie van pijn bij beschadiging van het lichaam functioneert dus niet, hierdoor kan uitgebreid letsel ontstaan. Er zijn miljoenen mensen op de wereld die aan lepra lijden.


Relevante artikelen

Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.



Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MEDISCH VOORBEHOUD

De informatie op Menselijk Lichaam is géén medisch advies. Neem bij twijfel over gezondheid, behandeling of medicijnen altijd contact op met een arts, specialist of apotheker.

Meer informatie

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Met het laatste nieuws en gezonde tips