Beenderziekten
Beendermisvormingen en beenderziekten kunnen verschillende oorzaken hebben, bijvoorbeeld acute en chronische infecties, ongelukken, verkeerde voeding, hormoonstoornissen (zie hormonen), tumoren, aangeboren misvormingen enz. Ostitis is de algemene benaming voor beenderontstekingen. Een van de vormen van ostitis ontstaat door een overmatige werking van de bijschildklieren (zie endocriene klieren); er vindt hierbij een onregelmatige aanmaak en afbraak van de beendersubstantie plaats (ostitis fibrosa generalisata), de beenderen worden dikker en weker.
Acute osteomyelitis is een ontsteking van het beendermerg en de omgevende structuren ten gevolge van een bacteriële infectie. Verantwoordelijk daarvoor zijn etterverwekkers, hoofdzakelijk staphylococcus aureus (zie stafylokokken). Osteomyelitis komt vooral voor bij jeugdigen. Het geeft een ernstig ziektebeeld met hoge koorts en hevige pijnen. Het bloed vertoont een verhoogd aantal witte bloedlichaampjes. Vaak zijn de extremiteiten (armen en benen) gezwollen. Staphylococcus aureus reageert gevoelig op antibiotica, een vroegtijdige behandeling geeft daarom goede resultaten.
Ook syfilis en tuberculose kunnen beenderen aantasten.
De beenderziekten beendertuberculose veroorzaakt de zogenaamde beeneter, abcesvorming (zie abces) in het bot ten gevolge van tuberculose, die naar de gewrichten kan doorbreken. Abnormale beenderbroosheid bij kinderen berust meestal op een erfelijke afwijking (zie erfelijkheid) van de botvorming. De broosheid van de beenderen bij oudere mensen is normaal maar werkt het ontstaan van fracturen, zie fractuur in de hand. Derhalve dienen ouderen op te passen niet te vallen, berucht hierbij is het ontstaan van een gebroken heup. De oorzaak van de ziekte van Paget (ostitis deformans ook wel osteodystrophia deformans genoemd) is niet bekend. In dit geval trekken het dijbeen en het scheenbeen krom en de schedelbeenderen worden dikker.
Rachitis (Engelse ziekte) is een systeemziekte van de beenderen in de baby- en kleuterjaren. Rachitis wordt veroorzaakt door een gebrek aan vitamineD. De darm neemt te weinig calcium op, waardoor de beenderen de noodzakelijke stevigheid niet verkrijgen. Deformaties zoals o-benen, ‘kippenborst’ en de zogenaamde ‘rozenkrans’ aan de ribben, evenals misvormingen van de tanden kunnen hierbij ontstaan. Bij preventieve behandelingen krijgen kleine kinderen vitamine D-preparaten toegediend. Sinds men na het stootsgewijs toedienen van vitamine D bepaalde ongewenste neveneffecten (bijvoorbeeld een ‘wolkenschedel’ door het vroegtijdig aaneengroeien resp. verbening van de schedelnaden en de fontanellen) heeft waargenomen, is men wat voorzichtiger geworden met het op deze manier toedienen van medicijnen. Normaal gesproken voorkomen gevarieerd voedsel (vitamine D komt onder andere voor in boter en margarine) en voldoende frisse lucht en zon (het lichaam is in staat vitamine D zelf in de huid te produceren onder invloed van zonlicht) het ontstaan van rachitis.
Met osteomalacie duidt men stoornissen in de beendervorming aan. Er is dan sprake van een gebrekkige inbouw van mineralen in de eiwitbotgrondstof (osteoïd). De beenderen zijn week en zijn makkelijk te buigen. De oorzaken van osteomalacie zijn talrijk.
Tot de aangeboren misvormingen behoort onder andere de klompvoet en de heupluxatie . Bij bepaalde vormen van kanker van de borst, van de voorstanderklier (prostaat), de nieren en de maag worden kankercellen bij voorkeur naar de beenderen versleept. Men spreekt dan van botmetastasen. Het sarcoom, een kwaadaardig bindweefselgezwel, kan de beenderen snel verwoesten. Indien het proces uitgaat van de beenderen wordt dit een osteosarcoom genoemd, hierin zijn weer diverse typen te onderscheiden. Het osteoom is een goedaardig gezwel uitgaande van de beenderen.
Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.