Calcium

Chemisch element met het symbool Ca, dat in de vorm van onoplosbare calciumverbindingen de bouwstof voor het skelet en omhulsel van hogere en lagere levensvormen is, en verder in bijna alle lichaamsweefsels voorkomt. Calciumhoudende stoffen bevinden zich overwegend in beenderen en tanden. De verbindingen zijn voor de bloedstolling, spierarbeid en de stofwisseling van belang. Indien het calciumgehalte in het bloed te laag is, spreken we van een hypocalciëmie. Dit kan verschijnselen veroorzaken als spierkrampen, hartritmestoornissen en een afwijkende bloedstolling. Een te hoog calciumgehalte, hypercalciëmie, kan zich uiten als lusteloosheid, hoofdpijn, spierzwakte en dorst. Het kan tevens leiden tot het ontstaan van nierstenen. Het menselijk lichaam bevat ongeveer anderhalve kilo calcium. Ongeveer 98 % daarvan wordt aangetroffen in de botten. Het is dan ook onontbeerlijk voor het behoud van een stevig skelet. Dit mineraal moet altijd in combinatie met vitamine D worden ingenomen. Deze vitamine bevordert immers de opname van calcium en remt de calciumuitscheiding af.

Voor een goede inbouw van calcium in de botten zijn voorts vitamine B6, vitamine B12, vitamine C, foliumzuur en de mineralen borium, fluor, koper, magnesium, mangaan, ijzer en zink onontbeerlijk. De resterende 2 % calcium is verspreid over tanden, organen, spieren en bloed. Calcium reguleert de bloeddruk, bevordert de zenuwwerking en is betrokken bij het bloedstollingsproces. Voorts is dit mineraal noodzakelijk voor het goed functioneren van de spieren, waaronder de hartspier.

Aanbevolen dagelijkse hoeveelheid

800 1200 mg

Calcium zit in dierlijke voedingsstoffen zoals: zuivelproducten, mosselen, oesters, sardines. plantaardige voedingsstoffen zoals: groene groenten, zeewier, amandelen, hazelnoten, pistachenoten, peterselie, zuurkool, sojabonen, tofu, tomatenpuree, chocolade puur, vijgen, rabarber, brood, hard drinkwater.