Arteriosclerose

Populaire naam: aderverkalking; arteriosclerose is een vaatziekte waarbij zich cholesterol, lipoïden en kalk op de arteriewanden (zie arterie) afzetten, die daardoor dikker en harder worden en hun elasticiteit verliezen. Dit kan leiden tot orgaanschade doordat het bloedvat steeds verder vernauwt en de doorbloeding van het orgaan belemmerd wordt. Ook kunnen stukjes van de zieke vaatwand afbreken die verderop een nauwer bloedvat afsluiten of er kunnen zich bloedstolsels vormen op de wand die het bloedvat afsluiten. Deze bloedstolsels kunnen met de bloedstroom meegevoerd worden en verderop een bloedvat afsluiten.

Verharding van de vaatwand

Bij arteriosclerose ontstaan woekeringen van de gladde spiercellen in de wand van slagaderen, waarbij collagene vezels worden gevormd en eiwitten, vet en kalk worden afgezet. In het begin treden er geen symptomen op. Met het ouder worden neemt ook de ernst van deze aandoening toe. De wanden van de arteriën worden harder, de elasticiteit neemt af, en de ruimte waardoor het zuurstofrijke bloed stroomt, wordt nauwer. Deze gevaarlijke veranderingen van de slagaderwanden kunnen tot bepaalde plaatsen in het lichaam beperkt blijven zoals het hart of de hersenen. Meestal zijn de slagaderen in het hele lichaam meer of minder ernstig aangetast.

Gevaar voor infarct

Door de vernauwing van de vaten krijgen de organen en ledematen niet meer voldoende zuurstofrijk bloed. Als gevolg daarvan treden ernstige klachten op zoals pijn op de borst (angina pectoris) door vernauwing van de kransslagaderen. Arteriosclerose kan ook aanleiding geven tot andere levensbedreigende toestanden zoals trombose en embolie. Na een volledige afsluiting van een slagader sterft het nabije weefsel af. Dit noemt men een infarct. Een infarct kan in veel organen ontstaan. Het bekendst is het hartinfarct.

Achter een vernauwd, of zelfs afgesloten, bloedvat komt de zuurstofvoorziening van het desbetreffende orgaan in gevaar. Bij het hart kan dit leiden tot angina pectoris of een hartinfarct, bij de hersenen kan het leiden tot een herseninfarct, zie hersenletsel. Bij onvoldoende bloedtoevoer naar de benen kan claudicatio intermittens optreden, bij de nieren kan het leiden tot het ontstaan van ernstige nierziekten.

De behandeling van arteriosclerose is drieledig:

1) verwijding van de vaten;
2) stimulering van de bloedsomloop;
3) trachten verdere afzetting tegen te gaan.

Verwijding van de bloedvaten wordt nagestreefd door medicijnen, en door vaatvernauwende stoffen zoals nicotine te vermijden.

Stimulering van de bloedsomloop kan plaatsvinden door het voorschrijven van lichaamsoefeningen, massage en het voorkomen van verdere afzetting door een verlaging van het cholesterolgehalte van het bloed door middel van medicijnen en/of door het volgen van een dieet. Eventueel kan chirurgie een uitkomst bieden; door middel van een catheter, die opgevoerd wordt in het desbetreffende bloedvat, kan de afsluiting opgeheven worden door het bloedvat op te rekken (dotteren) en/of de afsluiting weg te branden met behulp van laserstralen. Ook kan het zieke bloedvat vervangen worden door een ander bloedvat of een buis van kunststof. Een voorbeeld van een dergelijke operatie is het aanleggen van een bypass.

Bij het ouder worden vindt bij nagenoeg alle mensen een verkalking van de vaten plaats. Risicofactoren ten aanzien van het vroegtijdig ontwikkelen van arteriosclerose zijn onder andere roken, overgewicht, diabetes, een hoge bloeddruk en een hoog cholesterolgehalte in het bloed. Tevens lijkt een zekere erfelijk bepaalde aanleg een factor te zijn.


Relevante artikelen

Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.



Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MEDISCH VOORBEHOUD

De informatie op Menselijk Lichaam is géén medisch advies. Neem bij twijfel over gezondheid, behandeling of medicijnen altijd contact op met een arts, specialist of apotheker.

Meer informatie

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Met het laatste nieuws en gezonde tips