Schimmelinfectie

Een schimmelinfectie is een ziekte die van de een op de ander kan worden overgedragen, direct of via een drager die niet door de ziekte is aangetast. Dit gebeurt door overdracht van levende organismen, die uiteen kunnen lopen van micro-organismen tot wormen van verscheidene meters lengte.

Schimmels

Schimmels zijn veel voorkomende micro-organismen, waarvan het merendeel onschadelijk is voor de mens, zoals de schimmels in kaas en biergist. Schimmelziekten worden ook mycosen genoemd. Spruw, een infectie die wordt veroorzaakt door een gistachtige schimmel, Candida albicans, is hier een algemeen voorbeeld van. Deze schimmel veroorzaakt pijnlijke witte vlekjes in de mond of irritatie en afscheiding uit de geslachtsdelen. Schimmelinfecties van de huid veroorzaken ringworm en zwemmerseczeem, waarbij irritatie en huidschilfering optreden. Een ernstigere, maar gelukkig zeldzame, schimmelinfectie is aspergil-lose, een schimmelinfectie in de longen.

schimmelinfectie – Micro-organismen

Al heel vroeg besefte men dat bepaalde ziekten besmettelijk waren. Mensen met zulke ziekten werden daarom uitgesloten van contact met anderen, zoals de melaatsen in de tijd van de bijbel. Met de vooruitgang van de kennis en de technologie werden de eerste micro-organismen in 1674 ontdekt door Antonie van Leeuwenhoek (1632-1723), een lakenhandelaar uit Delft. Hij zag minuscule levende wezentjes in water onder de microscopen die hij in zijn vrije tijd had gebouwd.

Sindsdien zijn de micro-organismen bestudeerd, maar pas in 1855 kon de Franse chemicus en bacterioloog Louis Pasteur (1822-1895) de wereld overtuigen dat deze micro-organismen verantwoordelijk zijn voor bepaalde ziekten.

In 1870 kweekte de Duitse arts en bacterioloog Robert Koch (1843-1910) de minuscule organismen die verantwoordelijk zijn voor miltvuur*, uit het bloed van dieren die deze ziekte hadden. Hij bewees dat het mogelijk is deze ziekte over te dragen op andere dieren door ze met deze organismen in te spuiten. Daarvan uitgaande kon hij vervolgens bewijzen dat micro-organismen verantwoordelijk zijn voor een aantal andere aandoeningen, zoals tbc, cholera, tyfus, difterie enz.

Sindsdien zijn er miljoenen van deze micro-organismen geïdentificeerd. Ze kunnen nu worden onderverdeeld en geclassificeerd op grond van hun structuur en gedragskenmerken. Ze leven, veelal onzichtbaar voor het blote oog, in de lucht, in het water, in ons lichaam en in het voedsel dat we eten. Alleen bepaalde typen zijn onder bepaalde omstandigheden ziekteverwekkend. Deze worden pathogene micro-organismen genoemd. Ze kunnen uiteenlopen van virussen en bacteriën tot wormen en schimmelinfecties.

schimmelinfectie virussen

Virussen zijn de meest ongrijpbare onder de micro-organismen. Ze ontglipten het langst aan de aandacht van wetenschapsmensen, omdat het niet mogelijk is ze met gewone lichtmicroscopen te zien. Van veel ziekten die zich gedroegen als infecties kon daarom niet overtuigend worden aangetoond dat ze werden veroorzaakt door een organisme. Pas toen de elektronenmicroscoop* was ontwikkeld, konden de onderzoekers deze organismen zien, die een omvang hebben van slechts 0,00001 tot 0,0005 mm.

Virussen zijn samengesteld uit nucleïnezuur, een stof die in alle levende cellen aanwezig is, en een eiwit-mantel. Ze groeien en planten zich voort door gebruik
te maken van het celdelingssysteem van gastheercellen, waarbij ook het nucleïnezuur wordt gereproduceerd. In tegenstelling tot alle andere levende organismen kunnen virussen zichzelf slechts voortplanten in een levende cel of gastheercel. Ze moeten van de ene gastheercel naar de andere worden getransporteerd, omdat ze sterven als ze te lang buiten de gastheercellen verkeren. Sommige virussen kunnen echter in gekristalliseerde vorm jarenlang worden opgeslagen, hetgeen de vraag doet rijzen of het echt levende organismen zijn.

De gewone verkoudheid is een voorbeeld van een virusinfectie. Het virus leeft binnen de cellen van de neusdoorgangen en wordt verspreid via druppels die bij het niezen naar buiten komen en door een ander slachtoffer worden ingeademd. Veel andere vaak voorkomende infecties zijn te wijten aan virussen, zoals mazelen, waterpokken, polio en hepatitis. Antibiotica helpen niet tegen virusziekten, maar de laatste tijd zijn er enkele nieuwe antivirusmiddelen ontwikkeld en getest.


Relevante artikelen

Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.



Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MEDISCH VOORBEHOUD

De informatie op Menselijk Lichaam is géén medisch advies. Neem bij twijfel over gezondheid, behandeling of medicijnen altijd contact op met een arts, specialist of apotheker.

Meer informatie

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Met het laatste nieuws en gezonde tips