Coma

Het Griekse woord ‘coma’ betekent letterlijk ‘diepe slaap’. In de geneeskunde wordt met dat begrip een diepe bewusteloosheid aangegeven, die enkele uren maar ook dagen of zelfs weken kan duren. De ogen van de patiënt zijn gesloten, hij is niet aanspreekbaar en reageert of helemaal niet op pijnprikkels, of slechts met ongerichte afweerbewegingen. Een coma is altijd een levensgevaarlijke toestand. Bij veel ernstige ziekten en ongevallen vormt een toestand van coma een zeer ernstig en vaak onherstelbaar dieptepunt: er treden stoornissen op van de hersenfuncties, als gevolg van zuurstofgebrek, een te laag bloedsuikergehalte of een onvoldoende doorbloeding.

Wat is de oorzaak van een coma?

Soms kan de arts de oorzaak van een coma ter plekke al achterhalen. Geur, ademhaling, gelaatskleur, toestand van de huid, pupilveranderingen, neurologische bevindingen en de toestand van hart en vaten geven belangrijke aanwijzingen daarvoor.

Neurologische aandoeningen

Beroertes, tumoren, epileptische aanvallen, hersen of hersenvliesontstekingen, hersenbloedingen, vergiftigingen en schedel en hersenletsels kunnen een coma tot gevolg hebben.

coma

Suikerziekte
Het coma bij suikerziekte (coma diabeticum). Dit wordt voorafgegaan door een algehele verzwakking, hoofd en buikpijn en hevige dorst. Het bewustzijn wordt steeds minder helder. De uitademingslucht heeft de geur van aceton (azijngeest). Tegelijkertijd is er een gevaarlijke stijging van de bloedsuikerspiegel. Het kan bij diabetespatiënten optreden wanneer ze zich niet goed aan hun dieet houden, of wanneer ze vergeten zijn om insuline te spuiten.

Hypoglycemisch coma.
Onrust, trillen, slapte en geheugenstoornissen zijn de eerste symptomen van een hypoglycemisch coma, dat ontstaat bij een tekort aan suiker in het bloed. Deze symptomen worden gevolgd door krampaanvallen, verlammingsverschijnselen en uiteindelijk coma. Te veel insuline, overbelasting of infectieziekten kunnen een dergelijke toestand bij patiënten met diabetes uitlokken.

Schildklieraandoeningen

Coma bij te sterk werkende schildklier.
Braken of diarree, een snelle pols, weinig spierkracht, onduidelijke spraak, bewustzijnsstoornissen of coma treden op, wanneer door de schildklier te veel hormoon geproduceerd wordt.

Coma bij een te zwak werkende schildklier.
Een bleke en droge huid, een dikke tong, onderkoeling en een langzame ademhaling zijn daarbij de symptomen. De oorzaak kan een tumor of een ontsteking van de schildklier zijn.

Coma door een aandoening van de bij schildklier.
De produktie van de hormonen van de bij schildklier verloopt in dit geval ongecontroleerd, waardoor de calciumconcentratie in het bloed tot een gevaarlijke hoogte stijgt. Apathie, hallucinaties en verwardheid zijn belangrijke waarschuwingssignalen.

Leveraandoeningen

Acuut levercoma.
Dit wordt voorafgegaan door slaperigheid, apathie en geelzucht. Het coma kan het gevolg zijn van een acute hepatitis (leverontsteking), ernstige infecties zoals gele koorts, of van vergiftigingen, bijvoorbeeld met de knolamaniet (een paddestoel), tetrachloorkoolstoffen, fosfor of alcohol.

Chronisch levercoma.
Bij chronische leveraandoeningen, zoals een levercirrose, wordt het coma voorafgegaan door trekkingen, trillen van de handen en de tong.

Andere mogelijke oorzaken

Ook chronische of acute nieraandoeningen kunnen een coma tot gevolg hebben. De adem van de patiënt heeft dan de geur van urine. Alleen door zeer snel ingrijpen (hemodialyse, niertransplantatie), is het mogelijk het leven van de patiënt te redden.


Relevante artikelen

Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.



Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MEDISCH VOORBEHOUD

De informatie op Menselijk Lichaam is géén medisch advies. Neem bij twijfel over gezondheid, behandeling of medicijnen altijd contact op met een arts, specialist of apotheker.

Meer informatie

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Met het laatste nieuws en gezonde tips