Ademhaling

Of we nu slapen of wakker zijn, we ademen gemiddeld 12 keer per minuut, en in 24 uur ademen we meer dan 8000 liter lucht in en uit. Bij hevige fysieke inspanning kan de ademhaling oplopen tot 80 keer per minuut. Het doel van het in en uitademen van zoveel lucht is om de longen twee dingen te laten doen: de benodigde zuurstof uit de lucht halen en het afvalproduct, kooldioxide, uit het lichaam verwijderen. Een vijfde van de ingeademde lucht bestaat uit zuurstof, en de longen, het hart en de bloedvaten zijn in de eerste plaats betrokken bij het brengen van de zuurstof uit de lucht naar de lichaamsweefsels.

Net als een auto benzine verbrandt met behulp van zuurstof en een kolenvuur alleen brandt, wanneer er zuurstof wordt toegevoerd, gebruiken de lichaamscellen ook zuurstof. Ze verbranden hun benzine (meestal in de vorm van suiker) met behulp van zuurstof om energie te produceren. De afvalproducten van deze chemische reactie zijn in de cellen dezelfde als in de auto: kooldioxide en water.

Hoewel sommige lichaamscellen korte tijd zonder water kunnen functioneren, kunnen de hersenen dat niet.

Bij het ademen wordt het meeste werk gedaan door het middenrif, een laag spier en vezelweefsel die de borstholte van de buikholte scheidt. De ribben vormen de bovenkant van de kooi, waarin hart en longen liggen, en het middenrif is de bodem.

Als we van bovenaf op het middenrif zouden kijken, zouden we een grote vezelachtige massa zien, die met spiervezels verbonden is aan de onderste zes ribben.

Bij inademing trekken deze spiervezels zich samen, waardoor het middenrif platter wordt. Dit vergroot de inhoud van de longen, die via luchtpijp, neus en mond lucht opzuigen. In de longen gaat de lucht naar de longblaasjes, waar de uitwisseling van zuurstof en kooldioxide plaatsvindt. De hemoglobine in het bloed neemt de zuurstof op en de rode bloedlichaampjes brengen het kooldioxide terug naar de longblaasjes om door de longen uitgescheiden te worden. Uitademen gebeurt door ontspannen van de spieren, waardoor het middenrif omhoog komt en de lucht uit de longen wordt gedrukt.

Net als elke andere spier ontvangt het middenrif voor het samentrekken en ontspannen instructies van het zenuwstelsel. Dit gebeurt door de linker en rechter middenrifzenuwen. Vreemd genoeg komen deze zenuwen van hoog uit het ruggenmerg en moeten daarom een vrij lange weg afleggen. Deze zenuwen kunnen door ziekte of verwonding beschadigd raken.

Ademhalingsfrequentie

De snelheid, waarmee we ademhalen, wordt gecontroleerd door het ademhalingscentrum in de hersenen, de medulla oblongata, en is eerder afhankelijk van de hoeveelheid kooldioxide in het bloed dan van het zuurstofgehalte. De hersenen reageren op een verhoogd gehalte aan kooldioxide, bijvoorbeeld bij fysieke inspanning, en passen de ademhaling daaraan aan. De ademhaling wordt dieper en sneller, zodat er meer zuurstof binnenkomt, waardoor het hart gestimuleerd wordt, het bloed sneller gaat stromen en het kooldioxide wordt afgevoerd.

Willekeurige verandering in de ademhaling treedt op tijdens het praten, zingen en eten. Bij geeuwen, zuchten en hoesten verandert de ademhaling ook. Bij lachen en huilen zien we een lange inademing en een korte uitademing. Dit wordt bepaald door emotionele stimuli. Ook het inhouden van de adem, willekeurig (bij zwemmen onder water) en onwillekeurig (bepaald door de zenuwen), verandert het ademhalingspatroon. Na een aantal diepe inademingen is het kooldioxidegehalte laag, dan wordt de adem ingehouden en worden de hersenen niet gestimuleerd. Dit kan leiden tot bewusteloosheid en uiteindelijk tot de dood.

Ademen is de natuurlijkste handeling van het leven.

U doet het, zonder het te merken en zonder enige inspanning, ongeveer 25000 maal per dag. Dit is noodzakelijk omdat het lichaam geen plaats heeft om zuurstof op te slaan. De longen zijn weliswaar een geraffineerde fabriek voor het transporteren van zuurstof, ze filteren de gassen die wisselen bij elke ademhaling en 300 miljoen kleine blaasjes, alveoli, maken dat mogelijk, maar zuurstof bewaren kunnen ze niet. Door de dunne vliezen geven de longen de zuurstof af aan het bloed, waarvan de rode bloedlichaampjes de zuurstof naar het hart transporteren, waar het vervolgens gedistribueerd wordt over het gehele lichaam.

Het ritme van het leven stroomt bij elke ademtocht door het menselijk dorp. Als u meer zuurstof nodig hebt, bijvoorbeeld om te rennen of een trap te beklimmen, om na een extra inspanning aan de vraag te voldoen, dan geven de hersenen een teken dat de ademhaling sneller moet gaan. Emoties kunnen dezelfde verschijnselen veroorzaken en vooral stress is daar een goed voorbeeld van. Maar door een bewuster gebruik van de ademhaling kunnen lichaam en geest gekalmeerd worden.

We delen met andere wezens bij elke ademtocht de stromende levensenergie van onze hele planeet, maar we denken er niet bij na dat we onze kwetsbare longen blootstellen aan grote risico’s, zowel binnen als buiten. We riskeren onze levensvlam roekeloos door te roken of aan luchtvervuiling mee te doen, inplaats dat wij ervoor zorgen dat de lucht die wij ademen volkomen schoon is.


Relevante artikelen

Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.



Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MEDISCH VOORBEHOUD

De informatie op Menselijk Lichaam is géén medisch advies. Neem bij twijfel over gezondheid, behandeling of medicijnen altijd contact op met een arts, specialist of apotheker.

Meer informatie

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Met het laatste nieuws en gezonde tips