Wat doet alcohol

Alcoholen als groep zijn stoffen die een onderdeel vormen van bijvoorbeeld parfums, extracten, tincturen, verven en andere producten. Alcoholen zijn ook een onmisbaar bestanddeel in veel fabricageprocessen.

De soort alcohol die we in onze drankjes aantreffen is ethylalcohol (ethanol), een kleurloze vloeistof die in zuivere onverdunde vorm een bijtende of branderige smaak heeft. Het wordt gemaakt door het vergisten van suikers die op natuurlijke wijze in granen en vruchten voorkomen, zoals gerst of druiven.

Alcohol heeft een remmend effect op functies van het centraal zenuwstelsel en werkt als een sedativum (kalmerend middel). Bij sommige mensen kan aanvankelijk een stimulerend effect optreden, maar als het drinken wordt voortgezet, is het effect juist kalmerend.

Doordat alcohol de functies van het centraal zenuwstelsel remt, wordt het door mensen als ontspannend en remmingen verminderend ervaren. Hoe meer u drinkt, hoe meer ontspannen u wordt. In eerste instantie is alcohol van invloed op de gedachten, de emoties en het beoordelingsvermogen. Alcohol kan als het in grote hoeveelheden gedronken is de spraak en de spiercoördinatie belemmeren. Grotere hoeveelheden kunnen slaap en zelfs een levensbedreigend coma teweegbrengen door extreme verlaging van vitale centra in de hersenen.

De belangrijkste plek waar alcohol in het lichaam wordt opgenomen is de dunne darm, ofschoon kleine hoeveelheden al in de mond en slokdarm worden opgenomen en iets meer in de maag. De mate waarin alcohol door de dunne darm wordt opgenomen hangt van een aantal factoren af. Op een lege maag wordt alcohol gewoonlijk snel geabsorbeerd. Als er voedsel in de maag of de dunne darm zit, vooral vast en vet bevattend voedsel, wordt de maagpassage vertraagd en daardoor ook de alcoholabsorptie.

Als alcohol eenmaal in de bloedbaan terecht is gekomen, wordt het snel over het lichaam verspreid. In feite komt alcohol overal terecht waar water aanwezig is, ook in afzonderlijke lichaamscellen. Deze verspreiding is verantwoordelijk voor de vergiftigende effecten van alcohol. Bij een drankje op een volle maag wordt de verbranding ervan verdeeld over een langere periode, zodat het uiteindelijk alcoholgehalte in het bloed lager uitvalt.

Bijna alle alcohol wordt als brandstof door het lichaam verbruikt, hoewel kleine hoeveelheden weer uitgescheiden worden via de urine en via de ademhaling. De alcohol in de uitgeademde lucht wordt in ademtests gebruikt om de hoeveelheid alcohol in het lichaam te bepalen. De hoeveelheid alcohol in de uitgeademde lucht is nagenoeg gelijk aan de concentratie van de alcohol in het bloed.

Alcohol verwijdt ook de perifere bloedvaten (die het dichtst bij de huid zijn) en geeft zo aanvankelijk een warmtegevoel. De polsfrequentie neemt toe en er wordt meer urine geproduceerd door de verhoogde vloeistofopname en het effect dat alcohol heeft op de nieren. Alcohol prikkelt ook de maag tot verhoogde zuurafscheiding.

Uw lichaam gebruikt alcohol op dezelfde manier als ander voedsel; het wordt verbrand in de lever om warmte en energie te winnen. De voedingswaarde van alcohol is beperkt omdat het om lege calorieën gaat en alcohol geen vitaminen, mineralen of eiwitten bevat.

Chronische alcoholisten hebben vaak tekorten aan bepaalde voedingsstoffen. Vaak voorkomende tekorten zijn bijvoorbeeld thiamine (vitamine B1), riboflavine (vitamine B2), niacine, foliumzuur, pyridoxine (vitamine B6), magnesium, kalium en zink.

Artsen dachten vroeger dat het effect van alcohol op de voedingstoestand de enige oorzaak was voor leverbeschadiging, die zo vaak bij chronisch alcoholgebruik wordt aangetroffen. Tegenwoordig is bekend dat het toxisch effect van alcohol de lever rechtstreeks kan treffen.