Bindvliesontsteking

Bindvliesontsteking is de meest voorkomende, maar onschadelijke ziekte van het oogslijm-vlies (conjunctivitis). Er zijn alle graden, van eenvoudige prikkeling, die behalve wat sterkere traanproductie geen aanleiding tot klachten geeft, tot een zeer ernstige, etterende ontsteking.

De oorzaak van bindvliesontsteking kan niet altijd maar zo worden vastgesteld; in zulke gevallen is, behalve een microscopisch onderzoek van de afscheiding een algemeen lichamelijk onderzoek nodig. De duur van de ziekte verschilt: soms kan na een korte behandeling (10 tot 14 dagen) genezing intreden, maar het proces kan zich ook wel weken of maanden, ja zelfs jaren voortslepen, vooral wanneer het niet mogelijk is de patiënt uit een bepaalde omgeving, (bijv. de omgeving, waar hij werkt) te verwijderen.

Als oorzaak van bindvliesontsteking komen de volgende factoren in aanmerking:
1) uitwendige prikkeling van mechanische of chemische aard:
verwondingen, verbrandingen, een vuiltje in het oog, naar binnen gekeerde oogharen, stof, rook, lichtprikkeling (ultraviolette stralen), prikkelende gassen en dampen. Ontstekingen en woekeringen van het neusslijmvlies, maar ook het dragen van de verkeerde bril, of het niet dragen van een bril, als die nodig is, kunnen tot chronische b. aanleiding geven.

2) Besmetting door ziekteverwekkers:
pneumococcen, stafylococcen, gonococcen, difteriebacillen, in zeldzamer gevallen de verwekker van tuberculose en syfilis. Tot de besmettelijke b. behoort ook het trachoom en de b. bij zwemmers. Verstoppingen en veretteringen van de traanbuizen kunnen vaak zorgen voor een langdurige bindvliesontsteking Bij een bindvliesontsteking, die door ziekteverwekkers wordt veroorzaakt, is er altijd het gevaar van overbrenging van het ene oog op het andere of van de ene mens op de andere, vooral in gezinnen waar men dezelfde handdoek of hetzelfde washandje gebruikt, en ook op school, bij spel of gymnastiek. Dit kan zelfs leiden tot epidemieën. Ook bij algemene infectieziekten treedt bindvliesontsteking vaak op, zelfs voordat de eigenlijke ziekteverschijnselen op het lichaam verschijnen, bijv. bij mazelen.

3) Allergische ziekten
Dé verschijnselen van bindvliesontsteking zijn jeuken, branden, tranen, in ernstige gevallen een gevoel of er iets in het oog zit, met sterke lichtschuwheid, en niet zelden ontsteking van de oogleden, die soms zelfs de oorzaak van bindvliesontsteking kan zijn. De oogleden worden krampachtig samengeknepen, zijn vaak min of meer rood en ’s morgens bij het wakker worden vaak aaneengekleefd. De tekening van het bindvlies kan sterk vervaagd zijn; ook ziet men soms kleine bindvlies-bloedingen en bij bepaalde vormen van bindvliesontsteking. Ook bultjes ter grootte van een speldeknop op het bindvlies van de oogleden, waardoor dit niet glad, maar korrelig wordt.

Bij andere vormen van bindvliesontsteking ziet men kleine vliesjes op het bindvlies. Bij de door ziektekiemen veroorzaakte bindvliesontsteking moet men onderscheid maken tussen die met een acuut en die met een chronisch verloop. Bij de acute vormen is het verloop stormachtiger, het ziektebeeld ziet er meestal gevaarlijker uit dan bij de chronische Vorm. De ogen worden zeer snel rood. Het bindvlies is glazig en gezwollen; het scheidt slijm en etter af; de patiënt zoekt daarom meestal gauw de dokter op, en dat is maar goed ook, want de behandeling in deze gevallen kan zeer sterk verschillen en de algemene aandoening, waar de bindvliesontsteking op berust, moet tegelijkertijd behandeld worden.

Zo ontwikkelt zich de door difteriebacillen veroorzaakte bindvliesontsteking in 1 tot 3 dagen met een sterke zwelling van de oogleden; het bindvlies van de oogleden toont grijsgeel beslag. Bij gonorroe (druiper) begint de ziekte op de 2e tot de 4e dag na de besmetting, meestal na de geboorte; daar deze vorm van bindvliesontsteking meestal een aandoening bij pasgeborenen is en de besmetting plaats vindt tijdens het geboorte-proces. De oogleden zijn dicht-gezwollen en verkleefd. Trekt men ze van elkaar, dan spuit een romige etter uit de lidspleet te voorschijn. De behandelende arts moet daarom tijdens de behandeling een beschermende bril dragen.

Bij volwassenen verloopt bindvliesontsteking als gevolg van een druiper nog heftiger dan bij de pasgeborene. Op elke leeftijd bestaat het gevaar van het ontstaan van een hoornvlieszweer, wat dan weer tot verblinding of zelfs tot het verlies van een of beide ogen kan leiden Gonorrhoïsche en difteritische bindvliesontsteking moeten steeds in het ziekenhuis behandeld worden.

De behandeling van bindvliesontsteking is zeer verschillend naar de soort en de oorzaak van de ziekte. Uitwendige oorzaken moeten zo veel mogelijk uit de weg geruimd worden, bijv. door verplaatsen van de patiënt naar een andere werkruimte. Bij langdurige prikkeling van het bindvlies kan men eerst omslagen met gekookt koud water gebruiken, vooral wanneer de ogen ’s morgens verkleefd zijn; toch moeten oogdruppels en oogzalven alleen op doktersvoorschrift gegeven worden, daar deze geneesmiddelen blijvende schade kunnen berokkenen, wanneer zij onoordeelkundig worden toegepast.

Was de roodheid weg.

Weet u nog hoe uw moeder op de rand van uw bed zat en zachtjes een warm nat washandje op uw jeukende oog legde? Dat was de goede aanpak. Drie- of viermaal per dag een warm kompres gedurende 5 tot 10 minuten, zal u veel deugd doen.

Houd de ogen schoon.

Meestal geneest conjunctivitis vanzelf. Om het genezingsproces te bevorderen, moet u uw ogen regelmatig schoon- maken met een propje watten. Doop het in schoon of gesteriliseerd water en veeg de korstjes weg.

Behandel uzelf als een baby.

Een warm kompres is goed voor kinderen, maar volwassenen hebben soms een extraatje nodig. Volwasse-
nen die veel afscheiding hebben, kunnen een oplossing maken van l deel babyshampoo in 10 delen warm water.

Doop een steriel wattenpropje in de oplossing en gebruik het om uw wimpers schoon te maken. Het warme water maakt de korstjes los en de babyshampoo reinigt de haartjes waar ze in het ooglid zitten.

Hygiëne voor alles.

Gooi het washandje, en alles wat in contact komt met uw ogen, meteen in de wasmand. Conjunctivitis is erg besmettelijk. Deel washandjes en handdoeken dus niet met anderen, want de aandoening springt gemakkelijk over.

Allergische reactie of toch iets anders?
Een rood of op een andere manier geïrriteerd oog hoeft niet per se het gevolg te zijn van conjunctivitis. Hoe komt u, bijvoorbeeld, te weten of de oorzaak een allergische reactie is? Dat is niet zo moeilijk: ga naar uw huisarts en vraag het. Ga niet wekenlang zelf dokteren, want ook andere aandoeningen kunnen de oorzaak van een rood oog zijn. Entropion, een oogaandoening waarbij een deel van het ooglid naar binnen is gedraaid, heeft roodheid en pijn als symptomen. Ook een verstopt traanbuisje en te weinig traanvocht zorgen voor rode, pijnlijke ogen.

Chloor.

Het chloor in een zwembad kan conjunctivitis veroorzaken, maar zonder het chloor zouden de bacteriën zich kunnen vermenigvuldigen en de ziekte eveneens voortbrengen. Draag, als u gaat zwemmen en vatbaar bent voor conjunctivitis, in het water een goed sluitend zwembrilletje.

Behandel allergische bindvliesontsteking met kou.

Ook allergieën, bijvoorbeeld voor stuifmeel, kunnen bindvliesontsteking veroorzaken. Als uw oog jeukt als bij een muggenbeet en een kleverig vocht afscheidt, wijst dit meestal op een allergische bindvliesontsteking. Hiertegen helpen een bij de apotheker verkrijgbaar antihistaminicum en koude kompressen, geen warme. Een koud kompres verzacht de jeuk namelijk het beste.

Ogentroost en venkel.

Maak een aftreksel van ogentroost en venkel. Zeef dit zorgvuldig, zodat u alleen het vocht overhoudt. Voeg een snufje zout toe en u hebt een ooglotion waarmee u het ontstoken ooglid enkele malen per dag schoon kunt deppen met behulp van een watje.

Zet kamillethee.

Maar wel zeer slappe. Laat het water voor de thee goed doorkeken en laat het aftreksel afkoelen. Spoel vervolgens het aangedane oog tweemaal daags met de slappe thee uit.

Een nachtelijke behandeling.

Een bindvliesontsteking of conjunctivitis die door bacteriën is veroorzaakt, wordt erger als de ogen gesloten zijn. Daarom hebt u er vaak ’s nachts het meeste last van. Dit kunt u verhelpen door voor het slapengaan een door de dokter voorgeschreven antibiotische zalf aan te brengen op uw oog. Zo voorkomt u dat er korstjes op komen.


Relevante artikelen

Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.



Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MEDISCH VOORBEHOUD

De informatie op Menselijk Lichaam is géén medisch advies. Neem bij twijfel over gezondheid, behandeling of medicijnen altijd contact op met een arts, specialist of apotheker.

Meer informatie

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Met het laatste nieuws en gezonde tips