Gonorroe
Gonorroe is de de meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoening. Verwekker is de gonokok, die alleen van mens op mens (in de regel bij geslachtsverkeer) overgedragen wordt. Bijgevolg is gonorroe het sterkst verbreid onder personen die veelvuldig geslachtsverkeer hebben met wisselende partners. De afscheiding (pus) van het zieke slijmvlies of de lymfknopen is de enige besmettingsbron.
De besmetting komt bijgevolg bijna alleen door rechtstreeks contact met deze afscheiding tot stand. In heel zeldzame gevallen kunnen ook voorwerpen zoals washandjes, handdoeken en dergelijke, de infectiebron zijn, wanneer ze kort voor het gebruik met de beschreven afscheiding in contact zijn gekomen. Een bijzondere vorm van gonorroe is de gonorroïsche ontsteking van het oogbindvlies bij zuigelingen die tijdens de geboorte via de schede van de besmette moeder een infectie opgelopen hebben. Dit kan blindheid tot gevolg hebben (zie oogziekten). Echter, sinds de ogen van pasgeborenen onmiddellijk na de geboorte met bacteriedodende medicijnen (zilvernitraat) ingedruppeld worden, is deze oorzaak van blindheid praktisch verdwenen.
Symptomen: de eerste verschijnselen kunnen zich al na een dag, maar ook pas 2 of 3 weken na de besmetting manifesteren, in de regel na 3 tot 5 dagen. Bij mannen zijn het pijnscheuten (steken of branden) bij het urineren, een lichte zwelling van de urinewegen en de afscheiding van enkele druppels pus via de uitwendige opening van de urineleider. Wanneer de infectie overspringt naar de slijmvliezen van de urinewegen, de blaas of andere organen, worden de verschijnselen heviger.
Bij vrouwen zijn de eerste verschijnselen minder opvallend. Ook hier pijn bij het urineren, die echter minder sterk is, omdat de vrouwelijke urineleider korter is. Veelal is een geelachtige afscheiding uit de schede aanwezig, soms een pijnlijke zwelling of ontsteking van de Bartholinische klieren bij de schede-ingang. Zie ook mannelijke geslachtsorganen en vrouwelijke geslachtsorganen.
Complicaties: bij een niet-behandelde gonorroe met een chronisch verloop zijn veel complicaties mogelijk. Afgezien van het blijvende besmettingsgevaar voor anderen kan het een afsluiting, door ontsteking, van de eileider of de zaadleider tot gevolg hebben, wat onder meer tot onvruchtbaarheid kan leiden. Zeldzamer zijn gewrichtsafwijkingen, die identiek verlopen aan reumaverschijnselen, meestal meerdere gewrichten aantasten en moeilijk te genezen zijn.
Verder behoren ontstekingen van het hart (endocarditis), ontstekingen en abcesvorming in de eierstokken, blaasontstekingen en prostaatziekten tot de mogelijkheden. Behandeling: de moderne behandelingsmethoden zijn, wanneer ze snel toegepast worden, absoluut zeker. Het genezingspercentage bedraagt praktisch 100. Iedere arts kan ze toepassen. Meestal zijn enkele injecties met penicilline afdoende of het voorschrijven van een oraal in te nemen antibiotica.
Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.