Reumatoïde artritis
Reumatoïde artritis, ook chronisch gewrichtsreuma (en liever niet reuma) genoemd, is een veel voorkomende, langdurige systemische aandoening, die in het hele lichaam gewrichtsontsteking kan veroorzaken. De structuur van de gewrichten zorgt voor soepele bewegingen. De uiteinden van de botten in een gewricht zijn bedekt met een beschermende, elastische laag kraakbeen. Het hele gewricht wordt omgeven door een kapsel, die aan de binnenkant bestaat uit een dunne (synoviale) membraan die synoviaal vocht produceert als smeermiddel voor het gewricht. In een vroeg stadium van reumatoïde artritis raakt de synoviale membraan ontstoken en wordt dikker, waardoor pijn ontstaat en de bewegingen van het gewricht worden belemmerd.
Naarmate reumatoïde artritis vordert, worden het kraakbeen en de bot uiteinden aangetast, met als gevolg ernstige beschadiging en misvorming van het gewricht. Gewrichtspijn wordt vaak voorafgegaan door niet-specifieke verschijnselen, zoals koorts, vermoeidheid, gebrek aan eetlust en ochtendstijfheid. De gewrichten in handen, voeten, polsen, ellebogen, schouders, knieën, heupen, enkels en nek kunnen worden getroffen. De symptomen doen zich vaak symmetrisch voor; gewrichten aan beide kanten van het lichaam worden vaak tegelijkertijd aangetast. Soms raken ook andere orgaansystemen ontstoken, zoals ogen, hart en longen. De symptomen treden gedurende lange perioden op en kunnen dan tijdenlang minder of zelfs verdwenen zijn.
Bij 50 tot 75 procent van de patiënten treedt binnen een tot twee jaar na de eerste aanval een herhaling op. Uit recent onderzoek is gebleken dat reumatoïde artritis waarschijnlijk een auto immuunziekte is, waarbij het afweersysteem lichaamseigen cellen aanvalt. Reumatoïde artritis ontwikkelt zich meestal op een leeftijd tussen 20 en 50 jaar, komt meer voor bij ouderen en driemaal zoveel bij vrouwen als bij mannen. Behandeling is gericht op verlichting van pijn en ontsteking, voorkomen van misvorming en behoud van de functie van de gewrichten.
Reumatoïde artritis behandeling
• Tegen pijn en koorts kunnen grote doses aspirine of niet steroïde ontstekingsremmers (NSAID’s), zoals ibuprofen, naproxen of diclofenac, worden voorgeschreven.
• Warme of koude kompressen helpen soms tegen de pijn.
• Rust is belangrijk. Patiënten moeten minstens 10 uur slaap hebben, eventueel 8 uur ’s nachts en 2 uur overdag; tijdens een aanval meer.
• Tegen lichte gewrichtspijn kan zalf of lotion met capsaïcine worden toegepast. Preparaten met kamfer, menthol of terpentijnolie maskeren pijn en lichte symptomen.
• Er is geen enkel bewijs dat bijengif werkzaam is.
• Als de ziekte zich uitbreidt, worden soms antimalariamiddelen, zoals hydrochloroquine toegepast om de verschijnselen te verlichten, maar de werking wordt pas na 3 tot 6 maanden merkbaar.
• Goudtabletten of goudinjecties worden toegediend tegen ontsteking en pijn.
• Methotrexaat, een antikankermiddel (cytostaticum) kan worden gebruikt om het immuunsysteem te onderdrukken. Als de symptomen niet minder worden, kunnen immunosuppressiva zoals azathioprine of cyclofosfamide worden geprobeerd.
• Als andere middelen niet helpen kan penicillamine worden voorgeschreven.
• Corticosteroïden zoals prednison geven vaak snel verlichting, maar vanwege de bijwerkingen bij langdurig gebruik, worden ze bewaard voor ernstige aanvallen en plotselinge verergering of als niets anders helpt.
• Soms worden gewrichten geïmmobiliseerd om de pijn bij ernstige aanvallen te verlichten.
• De dokter kan een oefenprogramma voorschrijven of naar een fysiotherapeut verwijzen. Intensieve inspanning kan de verschijnselen doen toenemen, maar regelmatige oefening is nodig om de bewegingsruimte van de gewrichten te behouden. Sommige oefeningen zijn gemakkelijker uit te voeren in een zwembad of een heet bad, aangezien de gewrichten in het water minder weerstand ondervinden.
• In ver gevorderde stadia kan operatieve verwijdering van de aangetaste synoviale membraan van een gewricht nodig zijn.
• Soms wordt een gewrichtsvervangende operatie gedaan, waarbij een kunstgewricht wordt aangebracht; meestal in heupen of knieën, maar ook de gewrichten in schouders, ellebogen, handen en voeten kunnen worden vervangen.
Heb nu blijvende long klachten gekregen na het gebruik van embrel injectie en later orangina. Ga steeds achteruit. Gebruik nu Metotrexate en Plaquenil. Veel helpt dat ook niet.
Wordt 2x per jaar bloed test gedaan. Is dat niet te weinig?