Bijniertumoren
Klachten en verschijnselen bij bijniertumoren:
– Hoge bloeddruk.
– Veel transpireren.
– Snelle hartslag.
– Gewichtsverlies.
– Obstipatie.
– Veranderingen in de persoonlijkheid.
Er zijn vier soorten tumoren van de bijnier die hormonen maken. De eerste, het feochromocytoom, ontwikkelt zich in het merg van de bijnier en produceert een overmaat van de hormonen adrenaline en noradrenaline. De tweede soort komt voor in de schors en veroorzaakt een overproductie van het hormoon aldosteron – het syndroom van Conn. De derde soort veroorzaakt de ziekte van Cushing. Het vierde type produceert mannelijke of vrouwelijke hormonen en kan vervrouwelijking bij mannen of vermannelijking bij vrouwen veroorzaken. Deze gezwellen van de bijnier zijn zeldzaam.
Diagnose:
Feochromocytoom. Het feochromocytoom komt vaak voor bij verschillende leden van een gezin (familiair voorkomen) en kan samenhangen met kanker van de schildklier. De ziekte wordt vaak vastgesteld als de gezinsleden van een patiënt worden onderzocht om erachter te komen of er verwanten zijn die ook aan de ziekte lijden, maar nog geen klachten hebben.
Hoge bloeddruk is het belangrijkste verschijnsel. Bij iemand die voortdurend of in aanvallen hoge bloeddruk heeft en na geringe emotionele spanning, blootstelling aan kou, of kortdurende lichamelijk inspanning, de neiging heeft flauw te vallen met een overdreven snelle hartslag of ernstige hoofdpijn, zou de huisarts een bijniertumor kunnen vermoeden. Als bij onderzoek van de urine een hoog gehalte aan adrenaline of noradrenaline of hun nevenproducten aanwezig blijkt te zijn wordt de diagnose feochromocytoom zeer waarschijnlijk en is nader onderzoek nodig.
Syndroom van Conn:
Hoge bloeddruk, productie van veel urine, uitzonderlijke dorst, spierzwakte of krampen, kunnen duiden op het syndroom van Conn. In dit geval is bloedonderzoek nodig. Als dan blijkt dat in het bloed te veel natrium en te weinig kalium zit, zou inderdaad sprake kunnen zijn van de ziekte van Conn.
Vervrouwelijking en vermannelijking.
Het symptoom van deze zeldzame ziektebeelden is het ontwikkelen van de geslachtskenmerken van het andere geslacht. Om de aanwezigheid van een bijniertumor te bevestigen is het maken van een CT-scan en verder bloed- en urine onderzoek nodig.
Hoe ernstig is een bijniertumor?
Gezwellen van de bijnier kunnen gewoonlijk operatief worden weggenomen. In de meeste gevallen verdwijnen de symptomen als het ongewenste weefsel is verwijderd. Als de diagnose niet wordt gesteld of het feochromocytoom niet goed wordt behandeld, kan dat levensbedreigend zijn, evenals de zeldzame kwaadaardige bijniertumoren.
Behandeling:
Operatie. Een gezwel van bijnierschors of bijniermerg kan operatief worden verwijderd.
Geneesmiddelen voor bijniertumoren:
Als verhoogde hormoonspiegels worden vastgesteld, kan de arts geneesmiddelen voorschrijven die de effecten van de hormonen blokkeren tot het moment waarop voor de juiste operatieve of andere behandeling is gekozen. Gewoonlijk zullen de symptomen verdwijnen als de tumor weg is en kan het medicijngebruik worden gestaakt. Bij enkele patiënten kan een geneesmiddel dat dagelijks genomen moet worden om de bloeddruk te regelen, noodzakelijk blijven. Als de oorzaak van het verhoogde aldosterongehalte is gelegen in feitelijke veranderingen in de bijnierschors en niet wordt veroorzaakt door een tumor, kan een geneesmiddel worden voorgeschreven om de te grote hoeveelheid zout in het lichaam te verminderen.
Voeding:
Als na het verwijderen van de tumor het gehalte aan bijnierhormonen niet normaal wordt, kan het nodig zijn om de bloeddruk onder controle te houden door het beperken van de hoeveelheid zout in de voeding.
Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.