Bloedingen

Bloedingen ontstaan wanneer een bloedvaatwand beschadigd wordt. De beschadiging kan door een verwonding, een ontsteking, een degeneratieve ziekte of een andere oorzaak zijn ontstaan. Bloedingen door verwondingen komen het meest voor en kunnen, wanneer grote bloedvaten getroffen worden, gevaarlijk zijn. Daarom is bloedstelping een van de belangrijkste handelingen in de moderne ongevallenchirurgie en operatietechniek. Maar ook kleine inwendige bloedingen (bijvoorbeeld uit een door een maagzweer beschadigd vat) kunnen gevaar opleveren wanneer deze niet tot stilstand komen en gedurende een lange tijd onontdekt blijven.

In alle gevallen dient voor elke onbegrepen bloeding uit de mond, longen, neus, oren, anus en blaas een arts geraadpleegd te worden. Soms is een dergelijke bloeding een eerste aanwijzing voor kanker, want ook een groeiend kankergezwel kan de wand van aangrenzende bloedvaten beschadigen. Roodgekleurd bloed in de ontlasting wijst op een bloedingsbron in het onderste deel van de darmen. Bloed dat uit de maag komt, wordt door het verteringsproces zo veranderd dat het een teerzwarte kleur heeft.
De menstruatiebloeding is een normale bloeding, wanneer deze niet te sterk is en niet onregelmatig optreedt. Bij vaak optredende bloedingen uit de schede (ook al zijn deze gering) dient een arts geraadpleegd te worden.
Voor eerste hulp wanneer een uitwendige bloeding optreedt: zie eerste hulp.

Meer info:

Wanneer een kwetsuur leidt tot bloeden, moeten maatregelen worden genomen om het bloedverlies te stoppen. Als aanzienlijke hoeveelheden bloed zijn verloren, kan shock, bewusteloosheid of de dood intreden. De meeste bloedende letsels zijn niet levensbedreigend, maar toch moeten ze op de juiste wijze worden verzorgd, niet alleen om het bloeden te stelpen, maar ook om infecties en ander complicaties te voorkomen. Hieronder bespreken we daartoe passende spoedbehandelingen en procedures.

Het is vaak nuttig als men de soort bloeding die is opgetreden weet te herkennen. De drie voornaamste soorten zijn; bloedingen van de haarvaten (capillaire bloeding), aderlijke bloedingen en slagaderlijke bloedingen.

Bloedingen

Bloeding van haarvaten

De haarvaten zijn de talrijkste en kleinste bloedvaten in het lichaam. Wanneer bij een snee of schaafwond enkele haarvaten open gegaan zijn, gaat het bloeden meestal langzaam. De stollende werking van het bloed is meestal voldoende om het bloeden binnen enkele minuten te stelpen.

Aderlijke bloeding

Bij diepe snijwonden zijn vaak aders beschadigd, waardoor bloed vrijkomt dat op de terugweg naar het hart is. Nadat het bloed zuurstof aan de cellen heeft afgegeven, is het bloed donkerrood. Het vloeit gestaag, maar langzaam. Door het uitoefenen van druk op de wond zal het wegstromen van het bloed meestal binnen enige minuten stoppen.

Slagaderlijke bloeding

De minst vaak voorkomende, maar ernstigste soort bloeding is het gevolg van een opening van een slagader. Het bloed dat dan wegstroomt, is helder rood van kleur en spuit vaak in een pulserende straal waarvan het ritme samen valt met het samentrekken van het hart. Als een belangrijke slagader is doorgesneden en dit niet onmiddellijk wordt behandeld, is het mogelijk dat het slachtoffer in minder dan één minuut doodbloedt. Maar in de meeste gevallen zal direct stevig drukken op de wond de slagaderlijke bloeding stoppen.

Ook de plaats en de aard van de verwonding zelf zullen invloed hebben op de keuze van de behandeling. Hieronder volgt een bespreking van huidwonden, bloeden uit de mond of uit een andere lichaamsopening, en bloedingen of ernstige kneuzingen onder de huid


Relevante artikelen

Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.



Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MEDISCH VOORBEHOUD

De informatie op Menselijk Lichaam is géén medisch advies. Neem bij twijfel over gezondheid, behandeling of medicijnen altijd contact op met een arts, specialist of apotheker.

Meer informatie

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Met het laatste nieuws en gezonde tips