Steenpuist

Steenpuisten zijn de vulkanen van het menselijk lichaam. Ze barsten uit als de Etna en laten een krater achter die de vergelijking met de Krakatau kan doorstaan. Het duurt echter niet lang of de huid is weer perzikzacht. De ruwe biologische feiten van een steenpuist zijn de volgende: stafylokokken-bacteriën dringen via een huidwondje het lichaam binnen en infecteren een verstopte vetklier of verstopt haarzakje.

Het afweersysteem stuurt er witte bloedcellen op af om de indringers te doden, en bij dit gevecht (ontsteking) wordt heel wat puin (etter) gevormd. Onderhuids ontwikkelt zich een met etter gevulde zweer, die rood en pijnlijk opzwelt. Soms wordt de steenpuist ook weer door het lichaam geabsorbeerd; in andere gevallen barst hij open, wordt gezuiverd en verdwijnt. Steenpuisten zijn pijnlijk en lelijk.

Wanneer kunnen er zich problemen voordoen?

Als bacteriën van een steenpuist in de bloedbaan terechtkomen, kunt u bloedvergiftiging (sepsis) krijgen. Het kan gevaarlijk zijn op een steenpuist te knijpen die rond de mond of neus zit/ omdat de infectie zo kan worden overgebracht naar de hersenen. Andere gevaarlijke plaatsen zijn de oksels, de lies en, bij een vrouw die borstvoeding geeft, de borsten. Als de steenpuist uiterst gevoelig is of op een plaats zit waar de huid dik is, bijvoorbeeld de rug, of als het slachtoffer erg jong, oud of ziek of verzwakt is, kunt u hem het beste laten behandelen door een arts.

Ook als u rode strepen ziet uitstralen vanaf de steenpuist of u algemene symptomen ondervindt ais koorts en rillingen of gezwollen lymfklieren, moet u een arts raadplegen. Dit zijn immers tekenen dat de infectie mogelijk is uitgezaaid. Vooral diabetespatiënten zijn vatbaar voor dergelijke gevaarlijke steenpuisten en moeten soms een antibioticakuur ondergaan. Soms kunnen terugkerende steenpuisten symptomen zijn van een ernstiger aandoening.

Ontsmettingsmiddelen zijn toegestaan. Het is niet nodig een opengebarsten steenpuist met een ontsmettingsmiddel te behandelen. Dit heeft zelfs weinig effect, omdat de infectie zeer lokaal is. Wel moet u ervoor zorgen dat hij open blijft, zodat de etter eruit kan. Om alle gevaar voor infectie te voorkomen kunt u een antibiotische zalf gebruiken, die u zonder recept kunt kopen bij drogist of apotheek.

Negenoog

Een negenoog, ook wel zevenoog, karbonkel of karbunkel genoemd, is een heel grote steenpuist, of eigenlijk een groepje steenpuisten bij elkaar (vaak in de nek). Dat groepje zit dan zo dicht bij elkaar dat het wel één steenpuist lijkt. Een negenoog heeft meer dan één huidopening.

Een negenoog is ernstiger dan een gewone steenpuist, want hij dringt dieper door in de huid. Daardoor kan het onderliggende weefsel aangetast worden.

Met een negenoog moet u dan ook altijd naar uw huisarts gaan. Deze zal antibiotica voorschrijven. De puist openen met een sneetje om het vocht weg te laten lopen zodat de druk vermindert, is ook een mogelijke behandeling.

Voorkom verspreiding.

Wanneer een steenpuist open is, moet u de omringende huid goed schoon houden. Neem een douche in plaats
van een bad. Zo loopt u minder kans dat de infectie zich verspreidt naar andere lichaamsdelen, wat overigens slechts zelden gebeurt. Na het behandelen van een steenpuist moet u uw handen grondig wassen voor u etenswaren vastpakt, want de stafylokokken-bacteriën kunnen ook voedselvergiftiging veroorzaken.

Steenpuist op grootmoeders wijze.

Een van de geraadpleegde deskundigen vermeldt enkele volksmiddeltjes, bijvoorbeeld: kompressen van brood met warme melk; klisbladeren; en modder van een wespennest (toegegeven, dit laatste is ietwat riskant als de wespen niet naar hun werk zijn). Al deze middeltjes worden als kompres gebruikt om de steenpuist een kop te laten vormen en zijn wellicht even doeltreffend als een warm, vochtig washandje.

Wanneer kunnen er zich problemen voordoen

Als bacteriën van een steenpuist in de bloedbaan terechtkomen, kun je bloedvergiftiging krijgen. Het kan gevaarlijk zijn op een steenpuist te knijpen die rond je mond of neus zit, omdat de infectie zo kan worden overgebracht naar de hersenen. Andere gevaarlijke plaatsen zijn oksels, de lies en de borst bij een zogende vrouw. Als de steenpuist uiterst gevoelig is of onder een dikke laag huid zit, bijvoorbeeld op je rug, of als het slachtoffer erg jong of oud of ziek is, kun je hem het beste laten behandelen door een dokter.

Ook als je rode strepen ziet uitstralen van de steenpuist of je algemene symptomen ondervindt als koorts en rillingen of gezwollen lymfeklieren, moet je een arts raadplegen. Dit zijn immers tekenen dat de infectie mogelijk is uitgezaaid. Vooral diabetici zijn vatbaar voor dergelijke gevaarlijke steenpuisten en moeten soms een antibioticakuur ondergaan. Soms kunnen terugkerende steenpuisten symptomen zijn van een ernstiger aandoening.


Relevante artikelen

Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.



Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MEDISCH VOORBEHOUD

De informatie op Menselijk Lichaam is géén medisch advies. Neem bij twijfel over gezondheid, behandeling of medicijnen altijd contact op met een arts, specialist of apotheker.

Meer informatie

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Met het laatste nieuws en gezonde tips