Slijmbeursontsteking

Slijmbeursontsteking is een veelvoorkomende aandoening bij overbelasting is tendinitis, de ontsteking van een pees. Een pees is een snoer of band van dik, ruw, niet-rekbaar, wit bindweefsel waardoor de spier aan een bot of lichaamsdeel vastzit. Bursitis of ontsteking van de slijmbeurs is een andere aandoening die ontstaat door overbelasting. Een slijmbeurs is een zakje dat de beweging makkelijker laat verlopen, zoals tussen een pees en een bot.

De uitrusting en de techniek zijn net zoals rek- en strekoefeningen belangrijke factoren bij de voorkoming van peesontstekingen. Een strak schema van warmlopen en oefeningen voordat er met de eigenlijke sport wordt begonnen voorkomt peesontstekingen. Ontstekingen van de slijmbeurs worden voorkomen door het dragen van warme kleding bij koud weer, bescherming bij contactsporten en het extra beschermen van de blessure totdat de ontsteking helemaal is verdwenen. Het is ook van belang dat u de juiste bewegingen en technieken van uw sport onder de knie hebt. Een verkeerd uitgevoerde backhand bijvoorbeeld is vaak de oorzaak van een tenniselleboog. Een pees- of slijmbeursontsteking die te weinig tijd krijgt om te genezen, blijft problemen geven en kan andere complicaties veroorzaken.

Blessures van de achillespees zijn de meest voorkomende blessures door overbelasting en zijn ook het moeilijkst te behandelen. Deze blessures kunnen een ontstoken of afgescheurde achillespees zijn, dus is het van het grootste belang dat de symptomen worden herkend zodat de juiste diagnose kan worden gemaakt en de juiste behandeling kan worden gestart. Een achillespeesontsteking wordt gekenmerkt door de ontsteking van de schede rond de pees die gepaard gaat met pijn die wordt beschreven als een zacht brandend of prikkelend gevoel op 3-7 cm in de achillespees boven het hielbeen.

In deze fase bestaat de behandeling uit rekken van de pees, ijs op de pees na het rennen, geen heuvelachtig terrein, goed schoeisel en gebruik van aspirine. Als de symptomen na twee weken niet zijn verdwenen, moet er professionele hulp worden ingeroepen. Worden de symptomen erger dan hiervoor is beschreven, dan moet er een arts worden geraadpleegd. De blessure kan niet echt acuut zijn en heeft dan twee tot zes weken nodig om te genezen. Bij een chronische ontsteking van de achillespees duurt het genezingsproces langer dan zes weken.

De tenniselleboog, of tendinitis van de elleboog, is de ontsteking van de spieren, pezen, slijmbeurs of vliezen van de beenderen van de elleboog. Symptomen zijn onder andere pijn en gevoeligheid die erger worden bij grijpbewegingen of het draaien van de onderarm, een zwakke greep en pijn bij het draaien van de hand en arm, bijvoorbeeld bij het werken met een schroevendraaier, afzetten bij skiën, bowlen, golven of het gooien van een bal met een draai. Bij een tenniselleboog moet een arts een diagnose stellen en een behandeling voorschrijven en kan fysiotherapie nodig zijn. Een tenniselleboog geneest gewoonlijk met warmte, corticosteroïde injecties en rust waarvoor drie tot zes maanden staat. Het kan soms nodig zijn de onderarm te spalken zodat de elleboog enige tijd is geïmmobiliseerd.

Bursitis in de elleboog is de ontsteking van de slijmbeurs in het ellebooggewricht, de radio-humerale slijmbeurs. Deze ontsteking kan variëren van een lichte irritatie tot een abces dat een vlammende pijn veroorzaakt. Symptomen zijn onder andere een pijnlijke elleboog, opzwellen, koorts bij infectie en een beperkte beweging van de elleboog. Een arts moet een diagnose stellen en een behandeling voorschrijven. Het kan nodig zijn de arm in een mitella te dragen om de elleboog te ontlasten. Soms is operatief ingrijpen noodzakelijk bij een gefixeerde of bij een ernstig ontstoken elleboog. De symptomen worden gewoonlijk bij behandeling na drie tot vier weken minder. Als een ernstige ontsteking operatief moet worden behandeld, duurt het genezingsproces ongeveer zes tot acht weken.

Tendinitis in de schouder is de ontsteking van een spier of de bekleding van een peesschede in de schouder. Symptomen zijn onder andere pijn als de schouder wordt bewogen, een beperkte beweging van de schouder, roodheid en gevoeligheid op de plaats van de ontstoken pees, een ‘knappend’ geluid als de pees beweegt of wordt aangeraakt. Een arts moet een diagnose stellen en een behandeling voorschrijven. Het kan nodig zijn de arm in een mitella te dragen om de schouder te ontlasten.

Soms is operatief ingrijpen noodzakelijk om de schede van de peesbekleding te vergroten om een soepele, glijdende beweging te realiseren. Tendinitis in de schouder kan gewoonlijk binnen zes weken worden verholpen met warmte, corticosteroïde injecties en rust van het ontstoken deel van de schouder.

Tendinitis in de schouder is over het algemeen de ontsteking van een van de slijmbeurzen in de schouder. Deze ontsteking kan variëren van een lichte irritatie tot een abces dat een vlammende pijn veroorzaakt. Aangezien er drie of meer soorten slijmbeursontstekingen in de schouder zijn, wordt de bespreking ervan algemeen gehouden. Symptomen zijn onder andere een pijnlijke schouder, opzwellen, koorts bij infectie en een beperkte beweging van de schouder. Een arts moet een diagnose stellen en een behandeling voorschrijven. Om een frozen (vastzittende) schouder te voorkomen moet er zo gauw mogelijk begonnen worden het gewricht langzaam te bewegen. Een lichte, acute slijmbeursontsteking is een gewoon, niet ernstig probleem waarvan de symptomen bij behandeling gewoonlijk binnen zeven tot veertien dagen verdwijnen. Een chronische slijmbeursontsteking kan steeds weer de kop opsteken en heeft zes tot acht maanden nodig om te genezen.

De lopersknie, chondromalacie van de patella, is de ontsteking van de pees die de patella of knieschijf verbindt met het onderbeen. Symptomen zijn onder andere pijn net onder de knieschijf, gevoeligheid en een kleine zwelling onder de knieschijf en soms een klein defect aan de pees. Een arts moet een diagnose stellen en een behandeling voorschrijven. Een drukverband rond de blessure kan verlichtend werken. Soms is operatief ingrijpen noodzakelijk om het gedegenereerde en ontstoken deel van de pees te verwijderen en indien nodig de pees opnieuw aan de knieschijf vast te hechten.

De aandoening verdwijnt niet altijd bij een normale behandeling vanwege de hoeveelheid druk op de knie en de slechte bloedvoorziening van de pees. Zodra u pijn begint te voelen in de pees van de knieschijf, moet u de activiteiten verminderen die de pijn veroorzaken, zoals schoppen en springen. IJs, warmte en middelen tegen de ontsteking voorkomen dat de aandoening erger wordt.

Bursitis in de knie is de ontsteking van de slijmbeurs in de knie. Deze ontsteking kan variëren van een lichte irritatie tot een abces dat een vlammende pijn veroorzaakt. Symptomen zijn onder andere een pijnlijke knie vooral bij bewegen, gevoeligheid, opzwellen, roodheid, koorts bij infectie en een beperkte beweging van de knie. Een arts moet een diagnose stellen en een behandeling voorschrijven. Om de knie te ontlasten moet er met krukken worden gelopen.

Om een frozen (vastzittende) knie te voorkomen moet er zo gauw mogelijk begonnen worden het gewricht langzaam te bewegen. Slijmbeursontsteking in de knie is vaak chronisch. De symptomen verdwijnen als de ontsteking wordt behandeld, maar kunnen weer de kop opsteken. Bij operatief ingrijpen duurt het genezingsproces ongeveer zes tot acht weken.