Blessures
In een les over lopen mag een gedeelte over typische lopersblessures niet ontbreken. Dat er blessures kunnen optreden zal niet verbazen, als we bedenken dat er gedurende een relatief lange tijd, een herhalende beweging wordt gemaakt. Voortdurend hebben de voeten, de benen en de rest van ons lichaam een zich herhalende “schok” op te vangen. Die schok zal van meer invloed zijn als we slechte schoenen hebben, op een harde ondergrond lopen en last hebben van overgewicht.
Blessures treden natuurlijk ook op als we te snel te veel van ons lichaam verwachten. Men mag uit het voorafgaande absoluut niet afleiden dat lopen een onveilige sport is. Lopen is een bij uitstek zeer gezonde bezigheid en de kans op blessures kan men gering houden als maar een aantal regels goed in acht worden genomen.
Die regels hebben dan betrekking op:
– keuze van goede schoenen;
– het zich houden aan gegeven schema’s;
– het niet vergeten van de warming up , de rek-oefeningen en de cooling down;
Bedenk ook dat ieder, die loopt wel eens last heeft van pijn en “pijntjes”. Dat is normaal en dat zal zeker bij de beginner optreden. Deze pijnen en “pijntjes” hebben echter niets met blessures te maken. Ze zijn dikwijls het gevolg van het leveren van een bepaalde inspanning waaraan het lichaam niet gewend is. Het verschil tussen die pijnen en pijntjes en blessures is het feit dat de verschijnselen bij de eerste categorie na een aantal dagen verdwenen zijn, terwijl bij blessures het ongemak aanhoudt.
Achillespeesblessure
In het voorafgaande is het begrip “achillespeesblessure” al een aantal malen gevallen. Meestal gaat het om een blessure die geleidelijk aan op komt zetten. Vooral de chronische ontsteking van de achillespees is een bekend verschijnsel van een typische lopers-overbelastingsblessure. Ook een matige doorbloeding van deze pees kan aanleiding zijn tot het oplopen van deze blessure. Eerst voelen we een zeurende pijn in en boven de achillespees. Als we geen maatregelen nemen zal, zeker als we doorgaan met lopen, scheuring van de achillespees kunnen optreden. Doorgaans is de pijn ’s morgens duidelijker aanwezig dan nadat men al geruime tijd op is en de pees heeft gebruikt.
Een dergelijke ervaring treedt ook bij de training op, Vóór de training kan de pijn duidelijker zijn dan gedurende de training. In dit geval moet de blessure eerst weg zijn alvorens men zijn trainingsprogramma kan hervatten. In het begin kunnen we deze blessure behandelen door de pees na de training gedurende 15 tot 20 minuten met ijs te koelen. Gebruik bijvoorbeeld een plastic zakje met ijsklontjes of een natte doek.
Deze behandeling kan men daarna twee maal per dag voortzetten. Na ca. zeven dagen beginnen we met rek-oefeningen. Het doen van rek-oefeningen is van groot belang. In geval van onzekerheid waarschuwt men de huisarts of vraagt men raad bij een SMA.
Knie
De knie is uiteraard ook een gevoelige plaats voor het optreden van blessures. De knie is voortdurend in beweging en geeft de schokken van het onderbeen over aan het bovenbeen. Vaak kan men de blessure herkennen aan pijn. Meestal gaat het bij deze blessure om de aantasting van het gewrichtskraakbeen en wel het gewrichtskraakbeen aan de achterkant van de knieschijf. Naast pijn kraakt het been bij buigen en strekken en zal soms “het door de knie zakken” kunnen optreden. Een belangrijke reden van het optreden van deze blessure is een slecht functionerende knieschijf. Om de klacht te verhelpen wordt allereerst rust voorgeschreven.
Gewoonlijk zijn we voor zeker 6 weken “uit de running”. We zullen bovendien oefeningen moeten uitvoeren voor de quadriceps. In dit geval is het zeker raadzaam om de arts te raadplegen. Naast deze aandoening van de knie kunnen ook hier ontstekingen optreden aan de bij de knie liggende pezen. Ook hier zal een behandeling met ijs gehanteerd kunnen worden en wel in combinatie met rek-oefeningen.
Scheenbeenirritaties
Naast de genoemde blessures richten we onze aandacht op een andere beruchte lopersblessure: de scheenbeenirritatie. Deze blessure komt vooral door pijnklachten aan de binnenzijde van het scheenbeen tot uiting. Typische oorzaken van deze blessure zijn:
– veelvuldig springen
– lopen op een harde ondergrond
– afwijkingen aan de voet die tot overbelasting leiden
– een te snelle opvoering van het tempo van training
– te ruim zittende schoenen
– overpronatie
Zoals bij alle blessures,geldt dat de kans op het oplopen op zo’n blessure aanmerkelijk verkleind wordt als we ons goed aan de warming up, de stretching en de cooling down houden. Gezien het feit dat één van de oorzaken van scheenbeenirritatie een te snelle opvoering van de training is, is het duidelijk, dat we bij het optreden van deze blessure onmiddellijk gas moeten terugnemen. Meestal is volledige rust nodig. Als de blessure na enige weken niet voorbij is raadplegen we de huisarts of een arts van een SMA.
Dit is overigens typisch een blessure waarbij de looptechniek oorzaak kan zijn. Het kan dus in dit geval raadzaam zijn om de training alleen onder deskundige leiding voort te zetten. Ook kan de blessure het gevolg zijn van een slechte keuze van de schoenen. Ook hier zal deskundig advies noodzakelijk zijn.
Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.