Botvormen

Het skelet bestaat uit beenderen met een verschillende vorm en bouw, door erfelijkheid vastgelegd. Naar de uitwendige vorm onderscheidt men de volgende Botvormen: lange pijpbeenderen (ossa longa), korte beenderen (ossa brevia), platte beenderen (ossa plana), onregelmatige beenderen (ossa irregularia), luchtbevattende beenderen (ossa pneumatica) en sesambeenderen (ossa sesa- moidea).

botcel

Lange en korte beenderen zijn pijpbeenderen, die met name de bovenste en onderste ledematen vormen. Ze bestaan allebei uit een schacht (diafyse) en twee eindstukken (epifyse). In de schacht, die men compacte buitenwand/ vast beenweefsel (substantia compacta) noemt, bevindt zich de mergholte met vetweefsel (geel beenmerg).

botgroei

De eindstukken zijn met kraakbeen bedekt en binnenin opgevuld met een poreus netwerk van beenbalkjes (sponsachtig beenweefsel; substantia spongiosa). In de holle ruimten tussen de balkjes bevindt zich het rode beenmerg (bloedvormend weefsel). Aan verscheidene pijpbeenderen bevinden zich spierbevestigingsknobbels. Ter bevestiging van de grotere spieren (bijvoorbeeld het dijbeen). Tot de lange pijpbeenderen behoren het dijbeen en het opperarmbeen.

Tot de korte beenderen behoren hand- en voetwortelbeentjes. Platte beenderen dienen meestal ter bescherming. Ze begrenzen holle ruimtes en beschermen de eronder liggende organen. Bovendien bieden ze door hun vlakke vorm een groot aanhechtingsvlak voor grotere spiergroepen. Tot de platte beenderen horen o.a. het schouderblad (scapula) en het heupbeen (os coxae) evenals een groot deel van het schedelbeen. Onregelmatige beenderen vindt men daar, waar grote bewegingsactiviteit, maar ook bescherming en steun nodig zijn. Voorbeelden daarvan zijn de wervelkolom (columna vertebralis) en de schedel (cranium).

botstructuur

Luchtbevattende beenderen zijn luchtbevattende beenderen, waarvan de holte bedekt is met een slijmvlies en lucht bevat. Ze zijn o.a. te vinden bij de bovenkaak (maxilla), bij het voorhoofdsbeen (os frontale) en bij het zeefbeen (os ethmoidale). Sesambeentjes zijn kleine beenderen, die meestal in pezen of gewrichtskapsels voorkomen. Ze komen hoofdzakelijk in het skelet van handen en voeten voor.