Hoesten bij kinderen
Hoesten is een beweging van de borst, die wordt gestuurd door zenuwen en wordt uitgevoerd door spieren. Er wordt ingeademd en als een poging wordt gedaan om uit te ademen, begint het hoesten.
Er ontstaat druk doordat de luchtweg tijdelijk wordt afgesloten door de stemspleet. Dit is de spleet tussen de stembanden, bovenaan in de keel. Als de spleet opengaat, schiet de lucht er heel snel uit en dat is hoesten.
Dit gebeurt allemaal heel snel en instinctief. Hoesten heeft ten doel iets dat de longen irriteert kwijt te raken. Het is een heel nuttige en noodzakelijke reflex. Bedenk maar eens hoe snel kinderen beginnen te kuchen als er eten in het verkeerde keelgat komt.
Maar hoe weet u nu of hoesten ernstig is? Het antwoord is dat u dat niet weet voordat u weet wat de oorzaak is.
Gebruikelijke oorzaken
Deze zijn gerangschikt in een volgorde die afloopt overeenkomstig de plaats waar het probleem zich voordoet. Het is goed om te weten dat -itis achter de naam van een lichaamsdeel betekent dat dat deel ontstoken is.
Post nasal drip (slijmirritatie)
Dit is een chronische infectie of allergie die waarschijnlijk begint met een virusinfectie. Hierbij ontstaat veel slijm dat in de longen terechtkomt en deze irriteert, vanuit gebieden van tonsillitis, adenoiditis, rhinitis en sinusitis. Het eindresultaat is hoesten. Post nasal drip is veruit de meest voorkomende oorzaak van hoesten.
Laryngitis
Een ontsteking van de larynx (het strottenhoofd) wordt gewoonlijk veroorzaakt door een virus. Het leidt tot keelpijn, stem veranderingen (het kind wordt schor maar rustig!) en een droge hoest. De behandeling omvat weinig meer dan de algemene maatregelen. Warme, vochtige lucht helpt het beste, dus probeer eerst te stomen met menthol of eucalyptus.
Kroep
(De medische naam hiervoor is laryngotracheobronchitis!) Kroep wordt veroorzaakt door ontsteking van de stembanden en de luchtpijp die lucht naar de longen brengt. Hij kan volgen op een verkoudheid, als het virus zich verspreidt tot in de luchtpijp. Het komt ook – zelden – voor dat er sprake is van een ontsteking van een klepje in de keel, de epiglottis, veroorzaakt door een bacterie.
Kinderen die worden getroffen door kroep zijn meestal zes maanden tot ongeveer drie jaar oud. Hoe jonger het kind, hoe ernstiger het is, omdat een kleine luchtpijp verhoudingsgewijs meer vernauwt dan een grotere. Na het vijfde jaar komt kroep niet vaak meer voor en bij kinderen boven de zeven is het heel zeldzaam.
Twee belangrijke symptomen zijn een schorre hoest en moeite met ademhalen. Heel vaak zijn de patiëntjes verkouden geweest en voelden ze zich goed toen ze naar bed gingen, maar worden ze wakker door een kroepaanval. Volgende aanvallen doen zich meestal ’s nachts voor.
De hoest is er een die je niet meer vergeet als je hem een keer hebt gehoord. Hij klinkt als een hoge blaf, diep in de keel. Ademen gaat vaak moeizaam, waarbij het inademen gepaard gaat met een knorrend geluid. Heel vaak wordt de borstkas door de inspanning ver ingetrokken.
Het is begrijpelijk dat de kinderen vaak bang zijn en vechten om lucht. In dit stadium is ademnood het belangrijkste symptoom.
Bel de dokter als:
• U zich bezorgd maakt.
• Het kind blauw aanloopt.
• Het kind moet vechten om lucht.
Af en toe overlijden kinderen aan kroep als niet voor verlichting wordt gezorgd, dus als u twijfelt over de gezondheid van een kind met dit soort symptomen, bel dan de dokter.
Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.