Amyloïdose

Amyloïdose is een zeldzame aandoening die ontstaat door de opeenhoping van zetmeelachtige eiwitten (amyloïden) in een of meer organen. In de meeste gevallen ontstaat amyloïdose als complicatie van een andere onderliggende ziekte (secundaire amyloïdose), maar de ziekte kan ook zonder duidelijke of herkenbare oorzaak optreden (primaire amyloïdose). Meestal hopen de amyloïden zich op in de nieren, het hart, de huid, de ingewanden en het zenuwstelsel.

In hoeverre de functies van de getroffen organen worden verstoord, evenals de verschijnselen en de prognose, is afhankelijk van de plaats en de hoeveelheid van de eiwit-ophoping. In de meeste gevallen is de prognose slecht. Nierfalen, hartfalen, hartritmestoornissen en maag-darmbloedingen zijn de belangrijkste levensbedreigende complicaties van amyloïdose.

Klachten en verschijnselen bij amyloïdose

Vermoeidheid of zwakte.
– Doof gevoel in handen of voeten.
– Gewichtsverlies.
– Kortademigheid.
– Zwelling van de benen.
Diarree.

Oorzaken

• In een minderheid van gevallen is er geen oorzaak te vinden (primaire amyloïdose).
• Secundaire amyloïdose komt veel voor bij patiënten met multipele myelomen (kanker van de plasmacellen in het beenmerg).
• Secundaire amyloïdose kan voorkomen als complicatie bij een aantal chronische ontstekings- of infectieziekten, zoals reumatoïde arthritis en tuberculose. Waarom deze ziekten amyloïdose veroorzaken is niet bekend.
• Sommige vormen van amyloïdose zijn erfelijk.
• Langdurige hemodialyse kan amyloïdose veroorzaken.
• Het risico neemt toe met de leeftijd.

Diagnose

De diagnose berust op het aantonen van amyloïdafzettingen in verschillende weefsels. Hiertoe kunnen biopten genomen worden uit het tandvlees, de endeldarm, het vet dat zich in de buikholte bevindt, en de nieren. In enkele gevallen worden biopten uit het hart, uit zenuwen en uit het beenmerg genomen om de diagnose te bevestigen.

Net als bij het multipel myeloom kunnen de plasmacellen abnormale eiwitten produceren. De huisarts zal daarom de urine laten onderzoeken op de aanwezigheid van deze eiwitten.

Hoe ernstig is amyloïdose?

Er is geen doeltreffende behandeling bekend. De aandoening is chronisch, verergert langzaam en leidt meestal na een aantal jaren tot de dood.

De ernst van de ziekte hangt af van in welke organen zich amyloïdafzettingen bevinden. Er kunnen zich levensbedreigende situaties voordoen, waaronder nierinsufficiëntie en hartzwakte. Als de amyloïdafzettingen beperkt zijn tot minder belangrijke plaatsen hoeven er geen verschijnselen te zijn. De meeste gevallen zitten ergens tussen deze twee uitersten in.

Behandeling

Er zijn geen geneesmiddelen die specifiek bij deze ziekte doeltreffend zijn. De arts kan u echter experimentele geneesmiddelen voorschrijven, waarvan de doeltreffendheid nog onderzocht wordt. Daarnaast kan de arts u plastabletten (diuretica) en andere geneesmiddelen voorschrijven, als de ziekte uw hart heeft aangetast, en zo nodig pijnstillers. Het is verstandig direct contact met mensen met een infectie te vermijden.

Voeding

Verandering van de hoeveelheid eiwitten die u eet zal de ziekte niet beïnvloeden, maar andere speciale diëten kunnen wel nodig zijn, afhankelijk van welke organen aangetast zijn. De dokter zal alle dieetmaatregelen die nodig kunnen zijn met u bespreken.


Relevante artikelen

Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.



Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MEDISCH VOORBEHOUD

De informatie op Menselijk Lichaam is géén medisch advies. Neem bij twijfel over gezondheid, behandeling of medicijnen altijd contact op met een arts, specialist of apotheker.

Meer informatie

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Met het laatste nieuws en gezonde tips