Ether

Ether is de gangbare naam voor de bekendste van de ethers, het ethoxyethaan C2H5-O-C2H5 met de oude naam diëthylether. Ethers zijn organisch-scheikundige stoffen die zijn gekenmerkt door een zuurstofbinding aan twee kool-stofatomen. Het ethoxyethaan is een bij 35 °C kokende, zeer brandbare en kleurloze vloeistof. Ingeademde ether veroorzaakt gedurende korte tijd een opwekkend gevoel (etherroes). Ether heeft een belangrijke toepassing in de geneeskunde bij de verdoving van patiënten (ethernarcose).

Bij de narcose door middel van ether wordt een gas, meestal een mengsel van twee delen lachgas en een deel zuurstof, geleid over ether. De etherdamp wordt in het gas opgenomen en dit mengsel wordt door de patiënt ingeademd. Via de longblaasjes en de haarvaten van het vaatstelsel van de longo komt de ether in de bloedbaan terecht. Via het bloed wordt het vervolgens door het gehele lichaam verspreid, waar het in wisselende hoeveelheden door de cellen van de weefsels wordt opgenomen. Op de zenuwcellen van het centraal zenuwstelsel heeft het een verdovende werking, waarschijnlijk doordat het opwekken en voortgeleiden van de elektrische zenuwprikkels (actiepotentialen) wordt geremd.

Niet alle delen van de hersenen zijn even gevoelig voor ether. De kleine hersenen zijn minder gevoelig dan de hersenstam en de grote hersenen. De hoeveelheid ether in het bloed (en dus in de hersenen) wordt langzaam opgevoerd, totdat naar het oordeel van de narcotiseur de gewenste bewustzijnsverlaging is bereikt.

ether

De aard van de operatie is bepalend voor de diepte van de narcose. Voor weinig pijnlijke of kortdurende ingrepen is een lichte narcose voldoende, voor langdurige of pijnlijker operaties zal de narcose veel dieper moeten zijn.

De diepte van de ethernarcose wordt volgens een bepaald schema vastgesteld, waarbij wordt afgegaan op de bloeddruk, de hartactiviteit, de ademhaling, de zenuwreflexen, de spierspanning en de kleur van de huid. Een belangrijke aanwijzing voor de diepte van de narcose verschaffen ook de pupillen van de ogen. Met de diepte van het narcosestadium neemt ook de verdovende invloed van de ether op het ademhalingscentrum en hartcentrum in de hersenstam toe. Dit kan zich o.a. uiten in een te langzame en te oppervlakkige ademhaling en een vermindering van de hartactiviteit. In geval van nood zal de narcotiseur het narcose-middel vervangen door zuurstof.

Na de operatie zal de toediening van de ether zo snel mogelijk worden gestopt. De narcose-gassen moeten via de longen en de nieren weer worden uitgescheiden, terwijl ook de lever zorgt voor een snelle afbraak. De tijd die nodig is om de verdovende bestanddelen weer kwijt te raken hangt af van een goede werking van de genoemde organen. Ether heeft zowel bij het begin als bij het einde van de narcose nogal wat nadelen omdat het enerzijds een onaangenaam opwindingsstadium geeft en anderzijds omdat het ontwaken vaak gepaard gaat met misselijkheid en braken.

Men combineert de ethernarcose dan ook veelal met een ander narcosemiddel dat enige tijd voor de operatie kan worden ingespoten, waardoor althans het eerstgenoemde bezwaar wordt voorkomen. Bovendien zijn er tegenwoordig middelen die o.a. een betere ontspanning van de spieren, nodig voor een operatie, bereiken en middelen die de pijngewaarwording verminderen zodat minder ether behoeft te worden toegediend om toch een diepe narcose te bereiken.


Relevante artikelen

Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.



Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MEDISCH VOORBEHOUD

De informatie op Menselijk Lichaam is géén medisch advies. Neem bij twijfel over gezondheid, behandeling of medicijnen altijd contact op met een arts, specialist of apotheker.

Meer informatie

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Met het laatste nieuws en gezonde tips