Onthoudingsverschijnselen bij zuigelingen

Pasgeborenen van wie de moeder tijdens de zwangerschap regelmatig drugs heeft gebruikt, kunnen na de geboorte onthoudingsverschijnselen vertonen. Drugs die onthoudingsverschijnselen bij zuigelingen kunnen geven, zijn onder andere morfineachtige stoffen (morfine, heroïne, methadon), slaapmiddelen (barbituraten, speciaal fenobarbital), pijnstillers, kalmeringsmiddelen (sedativa), alcohol, amfetaminen en phencyclidine (PCP).

De onthoudingsverschijnselen die zich voordoen bij de pasgeborene van een aan drugs verslaafde moeder, kunnen tot 72 uur na de geboorte optreden. De verschijnselen zijn onder andere: verhoogde prikkelbaarheid, onrust, slaap- en voedingsproblemen, diarree, overgeven, stuipen, huilen met een hoog geluid en toegenomen diepte en frequentie van de ademhaling. Als de moeder aan slaapmiddelen (barbituraten) verslaafd was, kan het wel tot zeven à tien dagen na de geboorte duren voordat de onthoudingsverschijnselen zich voordoen. De verschijnselen zijn onder andere verhoogde prikkelbaarheid, nervositeit en verwardheid.

Het kan nodig zijn het kind voor de onthoudingsverschijnselen te behandelen. Daarnaast kunnen zich nog problemen voordoen die te maken hebben met de groeiachterstand die tijdens de zwangerschap is ontstaan en met een te vroege geboorte. Het kan nodig zijn extra zuurstof te geven als er ademhalingsproblemen zijn of als de regeling van de ademhaling verstoord is.

Als de onthoudingsverschijnselen niet ernstig zijn, is het voldoende het kind een rustige, veilige omgeving te bieden, een vriendelijke verzorging en een frequente voeding.

Zijn de verschijnselen wel ernstig, dan kan het nodig zijn het kind te behandelen met bepaalde stoffen zoals fenobarbital, chloorpromazine en diazepam. Er wordt een zo klein mogelijke dosis gegeven, zodat zich net geen verschijnselen voordoen. Als kinderen enkele dagen geen onthoudingsverschijnselen hebben, dan wordt de dosis langzaam afgebouwd totdat het kind geen medicijnen meer krijgt en zich ook geen onthoudingsverschijnselen meer voordoen.

Pasgeborenen die lijden aan drugonthouding zijn gevoelig voor ademhalingsproblemen en voor wiegendood en moeten nauwkeurig geobserveerd worden. Drugonthouding is zelden fataal, maar het kan wel langdurige effecten hebben op de gezondheid en ontwikkeling van een kind.