De band tussen ouder en kind
Het proces van hechting tussen ouders en kind begint al lang voor de geboorte. Een stel merkt dat de vrouw in verwachting is. Ze kijken boeken in om een naam voor hun kind te vinden. Ze richten de babykamer in. Ze horen het hartje van de baby kloppen bij een zwangerschapscontrole. Ze dromen en maken plannen, ze hopen en maken zich zorgen. En dan komt ten slotte de grote dag. En na de inspanning van de bevalling komt dan de grootste beloning. Hechting is het complexe geheel van emotionele banden en onderlinge betrokkenheid waardoor een ouder-kind relatie wordt bepaald. Op het moment van de geboorte is er al sprake van een sterke emotionele binding van de kant van de ouders, hoewel bij de een wat meer dan bij de ander. In de maanden daarna begint het kind zich te hechten aan de persoon of de personen waarvan hij ervaart dat ze hem liefde, bescherming, verzorging en leiding geven.
Bij een gezonde pasgeborene begint het hechtingsproces al direct na de geboorte. De meeste baby’s zijn de eerste twee uur na de geboorte helder wakker, zodat dit een bijzonder goede periode is om kennis met elkaar te maken. Onbekend is of er bij het hechtingsproces van mensen sprake is van een kritische periode. Het is ook niet belangrijk wanneer het hechtingsproces plaatsvindt, maar of het plaatsvindt. Hoe ga je als ouders om met het hechten aan een zuigeling. Er bestaat geen eenvoudig recept voor, net zomin als je iemand kunt vertellen hoe je van een ander kunt gaan houden. Hechting groeit tijdens het alledaagse uitwisselen van gevoelens tussen ouder en kind. Een moeder raakt haar baby zachtjes aan en haar baby vindt die aanraking prettig. Als de wang van een baby wordt aangeraakt, draait de baby zijn hoofd naar het gezicht van zijn moeder of naar haar borst, hij vlijt zich tegen haar aan en begint aan de tepel te sabbelen. Hierdoor wordt niet alleen de melkproductie gestimuleerd, het is ook een krachtige emotionele prikkel. Als een baby een borstvoeding of flesvoeding krijgt kijkt hij naar de ogen van zijn moeder. Als een baby huilt, pakken de ouders hem op, strelen hem over zijn wang en praten zacht en sussend tegen hem.
Het belang van een goede hechting is ook in de ziekenhuizen en bij werkers in de gezondheidszorg goed bekend. Daarom stellen vrijwel alle ziekenhuizen ouders die net een baby hebben gekregen volop in de gelegenheid zich met hun kind bezig te houden. Maar als uw baby te vroeg geboren is of ernstig ziek is, wordt dat wel heel anders, want dan gaat hij waarschijnlijk in de couveuse en wordt hij aan de monitor gelegd zodat al zijn vitale functies bewaakt worden. Ook worden er dan slangetjes in de aderen gestoken om voeding en vocht te kunnen toedienen. Het kan dan best zijn dat u uw kind niet zelf kunt vasthouden of zelf kunt voeden. Probeer dan toch zoveel mogelijk bij uw kind te zijn. Streel zijn huid, houdt zijn kleine vuistje vast en troost hem door tegen hem te praten als hij huilt. Het is natuurlijk niet de ideale situatie voor een goede hechting maar zelfs deze beperkte contactmogelijkheden zijn belangrijk voor u en uw baby en voor de band die uiteindelijk tussen u en uw kind zal bestaan.
Eenmaal thuis gaat het hechtingsproces verder. En als ook de kraamverzorgster vertrokken is, staat u er zelf voor en is er geen verpleegkundige of kraamverzorgster meer die het kind oppakt als het huilt. Of u nu borst- of flesvoeding geeft, ieder twee tot vier uur heeft uw kleintje een voeding nodig. Dit geeft u de gelegenheid om uw baby niet alleen te voeden maar hem ook te knuffelen, te strelen en hem volledig op zijn gemak te stellen. Waarschijnlijk huilt uw baby als niet uzelf maar iemand anders hem oppakt. Na een paar weken herkent hij uw stem en wordt hij rustig als hij u hoort. Een baby met kolieken huilt, u loopt urenlang met hem rond en hij merkt dat er iemand voor hem zorgt. Kortom, allemaal manieren waarop zich in de loop van de eerste paar maanden die levenslange band ontwikkelt tussen u en uw baby die de basis vormt voor een normale, liefdevolle ouder-kind relatie.
Het is niet ongewoon dat aanstaande ouders zich tijdens de zwangerschap afvragen of ze wel zullen houden van dat nieuwe mensje dat op het punt staat geboren te worden en dat hun leven zo zal veranderen. Zelfs na de geboorte zijn er heel wat ouders die naar het pasgeboren kind kijken en dan een golf van liefde verwachten, maar in plaats daarvan helemaal niets voelen of, nog erger, teleurstelling of zelfs afkeer. Wees niet te hard voor uzelf als u niet onmiddellijk van uw baby houdt. Ouder zijn is nooit eenvoudig en kan soms moeilijk zijn. De liefde voor uw kind ontwikkelt zich geleidelijk. Als u zich verbonden voelt met uw kind, als jullie drieën elkaar steeds beter leren kennen, als u de ogen van uw baby ziet oplichten als u de kamer binnenkomt, of als hij voor het eerst tegen u glimlacht, dan gaat u vanzelf van uw kind houden.
En wat als dat nou niet gebeurd? (Dochter is nu 5 jaar :()