Hypoparathyroïdie

Als de bijschildklieren te weinig hormoon produceren, wordt de ziekte die daarvan het gevolg is hypoparathyroïdie genoemd (de tegengestelde afwijking, waarbij te veel hormoon wordt geproduceerd, heet hyperparathyroïdie. Het parathyroïdhormoon is van essentieel belang voor het gebruik van calcium door het lichaam. Zonder voldoende hoeveelheden ervan daalt het calciumgehalte in het bloed onder normaal en stijgt het fosfaatgehalte. Een te laag calciumgehalte in het bloed kan verschillende problemen veroorzaken, vooral spierspasmen en kramp; na verloop van jaren cataract (grijze staar) en zelden kunnen zich stuipen voordoen.

Klachten en verschijnselen:

– Spierkrampen of doof gevoel, vooral in handen, voeten en keel.
– Ademhalingsmoeilijkheden.
– Droge huid.
– Schimmelinfecties.
– Bij kinderen: braken, stuipen en hoofdpijn.

Hypoparathyroïdie is zeldzaam en komt veel minder vaak voor dan hyperparathyroïdie. Er zijn twee soorten hypoparathyroïdie. De eerste, spontane hypoparathyroïdie met onbekende oorzaak, kan samenhangen met het gemakkelijk krijgen van schimmelinfecties en een gestoorde werking van eierstokken of bijnieren. Kinderen hebben deze vorm van hypoparathyroïdie vaker dan volwassenen. De tweede soort wordt veroorzaakt door onbedoelde verwijdering van normale bijschildklieren bij een schildklieroperatie, of als chirurgische complicatie na verwijdering van meervoudige overactieve bijschildklieren.

Diagnose

De voornaamste bevinding bij de diagnose van hypoparathyroïdie is een abnormaal laag calciumgehalte in het bloed (een toestand die bekend staat als hypocalciëmie) en een abnormaal hoog fosfaatgehalte.

Hoe ernstig is hypoparathyroïdie?

De spierspasmen waarmee hypoparathyroïdie gepaard gaat, kunnen onprettig zijn. Ademhalingsmoeilijkheden kunnen het gevolg zijn van spasme van de spieren van de stembanden. Als het calciumgehalte van het bloed jarenlang laag is kunnen cataract (grijze staar) of stuipen optreden.

Behandeling.

De huisarts zal vitamine D voorschrijven en extra calcium. Als de symptomen bijzonder ernstig zijn (vooral de spierspasmen) kan een intraveneuze (in de ader) injectie met calcium worden gegeven om de symptomen onmiddellijk, maar tijdelijk, te verlichten. Calcium en vitamine D moeten levenslang worden ingenomen als aanvulling op de voeding. Ze moeten gebruikt worden in hoeveelheden die groter zijn dan in de normale voeding. Omdat het calciumgehalte van het bloed moet worden bewaakt, zal de dokter een schema voor bloedonderzoek afspreken.

De aanvulling op de voeding moet de gezondheid op bevredigende wijze herstellen, maar regelmatig bloedonderzoek is noodzakelijk om het calciumgehalte in het bloed te bewaken.