Ziekte van bechterew

De ziekte van Bechterew is een ongewone reumatoïde gewrichtsontsteking, die voornamelijk de gewrichten van de wervelkolom aantast. Kenmerkend is dat de aandoening onder in de rug in de sacroiliacale gewrichten (tussen heiligbeen en darmbeenderen), waar de ruggenwervels aansluiten op het bekken, begint. De ziekte breidt zich meestal naar boven uit naar de nek-wervels. In 30 procent van de gevallen, speciaal bij vrouwen, worden ook de perifere gewrichten aangetast. Het kraakbeen en ander weefsel tussen de gewrichten degenereren geleidelijk en worden vervangen door hard vezelig weefsel. Uiteindelijk groeit het bot aan elkaar en wordt het gewricht stijf. De verschijnselen – voornamelijk lage rugpijn en stijfheid — treden vaak op jonge leeftijd, voor het 30e jaar op, zelden bij mensen die ouder zijn dan 40 jaar. Hoe vroeger de verschijnselen zich voordoen, des te slechter is de prognose.

De ernstigste complicatie is een wervelbreuk, met als gevolg verlamming van armen en benen; maar de meeste patiënten raken niet ernstig gehandicapt ondanks de pijn, en kunnen blijven werken. De ziekte kan te allen tijde steeds erger worden, zich stabiliseren of tijdelijk afnemen. Ca. 20 procent van de patiënten krijgen last van ontsteking en littekenvorming in de voorste oogkamer en heel zelden ontstaat een aortaklepafwijking of littekenvorming in het longweefsel. De ziekte van Bechterew komt meer voor bij blanken en driemaal zoveel bij mannen als bij vrouwen.

Wat is de oorzaak van de ziekte van bechterew?

Een op reuma lijkende ontsteking van de gewrichten van de wervelkolom is de oorzaak van deze aandoening. De wervellichamen en de banden die het gewricht bij elkaar houden, zijn door deze ontsteking aangetast. Als gevolg hiervan krijgen de banden een botachtige structuur, en uiteindelijk groeien ook de wervels aan elkaar vast. Ook in het bekkengebied treedt een dergelijke verbening op. Andere gewrichten in de buurt van de wervels kunnen onderdeel van deze verstijving zijn: de ribben, heupgewrichten en schouders.

Wat kan men er zelf aan doen?

Er bestaat geen bescherming tegen deze ziekte. Fysiotherapie, bewegingsoefeningen, regelmatige massages en baden zijn van zeer groot belang om de voortgang van de ziekte tegen te gaan of in elk geval flink te vertragen.

Wanneer moet men de huisarts raadplegen?

Vooral jonge mannen tussen de tien en twintig jaar moeten bij de volgende klachten een arts raadplegen: bij pijn laag in de rug, bij verminderde beweeglijkheid en toegenomen gevoeligheid van de wervelkolom, bijvoorbeeld tijdens vooroverbuigen en bewegen van het hoofd of de schouders, en bij pijn na lang liggen.

Wat doet de dokter?

Meestal worden er medicijnen voorgeschreven die ook bij reuma toegediend worden. In heel ernstige gevallen moet ook cortison worden gegeven. Om de verdergaande verstijving tegen te gaan en pijnlijke degeneratie van de wervels te voorkomen zijn fysiotherapie en massages zinvol. Maar ook warme baden, modderbaden en baden met zwavel werken heel goed.

Ziekteverloop

Meestal is pijn laag in de rug die vooral na lang liggen optreedt, het eerste teken van deze ziekte. De verstijving van de wervelkolom strekt zich langzaam over een groot aantal jaren uit. Vaak, maar lang niet altijd, gaat deze verstijving gepaard met veel pijn. Er wordt onderscheid gemaakt tussen twee vormen: de afdalende vorm die bij de borstwervels begint, en de opstijgende vorm, waarbij de lendenwervels het eerst aangetast zijn. In het laatste geval zijn er vaak ook nog klachten van de heup en kniegewrichten. Indien deze aandoening niet behandeld wordt, is een volledig verstijfde wervelkolom het gevolg van de ziekte van Bechterew. Als gevolg daarvan krijgen de patiënten een onnatuurlijke en verkrampte houding.