Angiografie

Botten kunnen uitstekend worden afgebeeld met behulp van röntgenstralen. Veel moeilijker is het om weke delen weer te geven, omdat deze op een röntgen opname slechts zwak of helemaal niet zichtbaar zijn. Voor de afbeelding van bloedvaten zijn directe röntgenfoto’s altijd slechts een hulpmiddel. Ze dienen bij de diagnose alleen maar ter algemene oriëntatie en dat geldt dan ook nog uitsluitend voor de grote vaten.

Veel nauwkeuriger is daarentegen de moderne methode van de angiografie, ook wel vasografie genoemd. Het is een röntgentechniek waarbij de patiënt een middel dat geen röntgenstraling doorlaat (contrastmiddel) krijgt ingespoten. Hierdoor kunnen de bloedvaten duidelijk zichtbaar worden gemaakt.

Tegenwoordig wordt een contrastmiddel bij alle gemakkelijk toegankelijke bloedvaten rechtstreeks onder plaatselijke verdoving door de huid heen geïnjecteerd. In dieper gelegen bloedvaten wordt een catheter gelegd. Bij hoge uitzondering is het nodig een bloedvat vrij te prepareren.

Het contrastmiddel kan met de hand worden ingespoten, maar in sommige gevallen heeft men er speciale apparatuur voor nodig. Vandaag de dag is angiografie bijna onmisbaar bij de diagnostiek van vaatvernauwingen. Aan de hand van dit onderzoek kan worden vastgesteld wat voor soort obstructie of vernauwing er in een bloedvat zit of waar deze vernauwing zich bevindt. Men kan er ook gezwellen en tumoren mee aantonen.

Afhankelijk van de vaten die moeten worden weergegeven, wordt onderscheid gemaakt in arteriografie (afbeelding van slagaderen), flebografie (afbeelding van aderen), coronariografie (afbeelding van de kransslagaderen van het hart) of lymfografie (afbeelding van lymfe vaten).

Voor de diagnose van sommige ziekten kan het nodig zijn de resultaten van verschillende onderzoekmethoden naast elkaar te leggen of met elkaar te combineren.

Wat zijn de voordelen van angiografie?

Angiografisch onderzoek levert nauwkeurige informatie over de feitelijke toestand van de bloedvaten. Bovendien is het onderzoek tamelijk ongevaarlijk. Wanneer er alleen maar anatomische vaatveranderingen hoeven te worden vastgesteld, is het vaak al voldoende om een enkele röntgen-opname te maken, zodat ook de stralingsbelasting zo klein mogelijk blijft.

Met anatomische veranderingen worden (meestal aangeboren) afwijkingen bedoeld zoals uitzakkingen en afsnoeringen van vaten of een verloop dat afwijkt van het normale patroon.

Is angiografie gevaarlijk?

Voorzichtigheid is geboden wanneer er een contrastmiddelallergie aanwezig is. In geval van twijfel kan men beter vooraf testen of de patiënt overgevoelig is voor een contrastmiddel.

Ondanks alle voorzorgsmaatregelen kunnen er toch onverwachte dingen gebeuren. Deze kunnen variëren van lichte reacties zoals jeuken, trillen, zweten, lichte misselijkheid of hartkloppingen tot ernstige reacties zoals een shock. De artsen die het onderzoek uitvoeren zijn voorbereid op dergelijke situaties.