Functies van de huid
De huid weerspiegelt echter niet alleen onze gezondheid, ze draagt er ook toe bij. Want de huid heeft een even belangrijke rol als het hart, de lever of de longen en heeft zoals ieder orgaan haar eigen onmiskenbare verantwoordelijkheden.
(1) Zij vormt een nagenoeg waterdichte verpakking van de inhoud van het lichaam waarvan 60 procent uit water bestaat en zij voorkomt uitdroging.
(2) Zij is een ontvanginrichting, want de zenuwuiteinden in de huid vangen gevoelsindrukken op uit de buitenwereld. Als zintuigorgaan kan de huid prikkels uit de omgeving waarnemen maar in zekere zin ook uiting geven aan onze gevoelens en gedachten. Door deze dubbelfunctie speelt de huid een belangrijke rol bij menselijke contacten. peil houden.
(4) Zij vormt een barrière tegen verwonding en ziekte veroorzakende organismen.
Tegen het falen in een van deze functies is de huid dubbel verzekerd. In de eerste plaats kan ze zich opmerkelijk goed herstellen. Als de huid door een verwonding is doorbroken gaat ze onmiddellijk over tot een grote aanmaak van nieuwe cellen; dit herstelwerk heeft zo grondig plaats dat op bijvoorbeeld de vingertoppen de hele vingerafdruk weer precies zo wordt als tevoren.
Herstelvermogen
Ook in ernstige gevallen reageert de huid meestal goed, bijvoorbeeld wanneer de hele dikte van de huid is vernietigd in een derdegraads verbranding. Dan blijkt ze als regel zeer ontvankelijk voor een transplantatie van een stukje huid van een andere plaats van het lichaam.
Nergens op het lichaam is de huid dikker dan een millimeter of vijf, dus zelfs iemand met een dikke huid heeft niet meer dan dat. Maar al is het maar een dun laagje, het is toch prachtig en ingewikkeld van bouw en bestaat in feite uit vele laagjes op elkaar, elk met een eigen reden van bestaan.
De opperhuid, de epidermis, bestaat uit twee tot vier lagen naar gelang van de plaats op het lichaam. Een van de voornaamste functies van de opperlaag is het lichaam te beschermen tegen schurende en andere schade-veroorzakende krachten in de omgeving en om dat goed te doen past ze allerlei tactieken toe.
Om het hoornvlies van het oog te beschermen vormt ze de vliesdunne laag van het ooglid. Om de vinger- en teentoppen te beschermen produceert ze keratine, het materiaal waaruit de nagels bestaan. Om slijtage op de meest gebruikte plaatsen tegen te gaan, zoals in handpalmen en op voetzolen, verdikt ze zich tot eelt.
Als beschermer past de huid zich bijzonder goed aan: de dikte van de voetzolen (zonder het onderhuidse bindweefsel) kan 3 millimeter bedragen, op de oogleden is ze minder dan 0,5 millimeter.
Veelzijdige opperhuid
Teneinde alle opgedragen taken goed te voeren neemt de opperhuid vaak allerlei vormen en vermommingen aan. Over het oog vormt ze een transparant lichtscherm om licht tot het netvlies door te laten. Op de vingertoppen vormt ze kleine dijkjes en groefjes om ze een betere greep te geven zoals wij aan autobanden een profiel geven. Op de knokkels, de ellebogen en knieën is ze geplooid om ruimte te laten voor het buigen.
De epidermis vernieuwt zichzelf. Cellen die in de onderste laag worden gemaakt (in het stratum basale of stratum germinativum) schuiven geleidelijk aan naar boven om de oude en afstervende cellen buiten op te vervangen. De oppervlaktecellen vormen een hoornachtige, schubbige laag die we eraf zien komen als we ons flink met een handdoek droogwrijven.
Behalve als vervanger van cellen speelt het stratum germinativum van de epidermis nog een belangrijke rol: een die al heel wat narigheid in de wereld heeft veroorzaakt. Zij is namelijk ook het tehuis van de melanocyten, cellen die melanine produceren, het donkere pigment dat onze huidskleur veroorzaakt.
Andere melanocyten, die in het haar en het regenboogvlies van het oog aanwezig zijn, vormen ook melanine, die kleur van haar en ogen bepaalt. Voor wat het aantal melanocyten in de huid betreft zijn er geen verschillen tussen de diverse rassen. Het verschil in huidskleur wordt bepaald door de manier waarop melanine is verdeeld en hoeveel ervan wordt geproduceerd.
Melanocyten van blonde mensen bevatten een paar korreltjes melanine, maar die van donkerhuidigen zitten er vol mee; de melanocyten van bruinogigen bevatten meer melanine dan die van blauwogigen; voor wat het haar betreft: het grijs worden duidt op stopzetting van de melanineproduktie.
Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.