Chronische pijnklachten

Klachten en verschijnselen

Zorgen over pijn die tenminste zes maanden duurt.
Geen lichamelijke afwijking of een ongeval om de pijn te verklaren, of pijnklachten met sociale gevolgen of effecten op het werk die niet in verhouding staan tot de lichamelijke bevindingen.
Chronische psychosomatische pijnklachten omvatten pijnen zonder lichamelijke bevindingen die de pijn of de mate van pijn zouden kunnen verklaren. Soms is de pijn niet te verklaren met de kennis over de anatomie van het zenuwstelsel of bootst de pijn een bekende ziekte na (zoals angina pectoris of ischias) zonder dat bij uitgebreid medisch onderzoek enige duidelijke organische oorzaak wordt gevonden.

Er kunnen aanwijzingen zijn dat psychologische factoren bijdragen tot de pijn, vooral wanneer de pijn duidelijk verband houdt met een uitwendige prikkel die weer in verband lijkt te staan met een psychisch conflict of behoefte. Soms kan de patiënt door de pijn onaangename dingen ontlopen of krijgt hij steun van familie, vrienden of artsen, die hij anders niet zou krijgen. De indruk dat er psychische factoren in het spel zijn, bestaat echter niet altijd. Bij de chronische pijnklachten is er geen lichamelijke verklaring voor de pijn – zoals, bijvoorbeeld, bij spanningshoofdpijn, die wordt veroorzaakt door spierkramp.

Deze klacht is ernstig vanwege het effect op het leven van de patiënt. Hij kan arbeidsongeschikt worden, ophouden met werken, van de ene dokter naar de andere lopen, veel te veel pijnstillers gebruiken zonder dat deze verlichting geven en de rol van een invalide gaan spelen. Als gevolg wordt hij waarschijnlijk depressief.

Bij deze stoornis, die in de meeste gevallen begint tussen de 30 en 50 jaar, verschijnt de pijn meestal plotseling en wordt in de loop van enige weken of maanden steeds erger. Er zijn aanwijzingen dat mensen met deze stoornis vaak biologisch nauw verwant zijn met mensen met zeer pijnlijke verwondingen of ziekten, depressie of alcoholisme. De diagnose chronisch pijnsyndroom wordt bijna tweemaal zo vaak gesteld bij vrouwen als bij mannen. Het probleem is in het bijzonder moeilijk, wanneer mensen over pijn zonder aanwijsbare oorzaak gaan klagen na een ongeval op het werk en er een eis tot schadeloosstelling wordt ingediend.

Behandeling. Evenals bij andere psychosomatische klachten moeten organische oorzaken worden uitgesloten.

Er bestaan pijnwerkgroepen om mensen met chronische pijn te helpen hun pijn beter te verwerken. Er wordt dan geprobeerd met behulp van biofeedback, ontspanningsoefeningen, fysiotherapie en groepstherapie de patiënten ertoe te brengen minder pijnstillers te gebruiken en een gezondere manier van leven aan te leren.