Ovulatie-inductie

Ovulatie-inductie is een methode waarbij de vrouw hormoonpreparaten krijgt toegediend om de eierstokken aan te zetten tot de productie van eicellen. Ovulatie (eisprong) is een natuurlijk proces dat zich maandelijks halverwege de menstruatiecyclus voordoet.

Tijdens de eerste helft van deze cyclus maakt het lichaam van de vrouw het follikel-stimulerend hormoon (FSH) aan waardoor er diverse eicellen in de eierstok tot rijping komen. Vervolgens stimuleert de hypofyse (glandula pituitaria) de aanmaak van het luteïniserend hormoon (LH) dat ervoor zorgt dat er maar één gerijpt ovum (eicel) vrijkomt. Het ovum beweegt zich door de eileider, waar de bevruchting plaatsvindt. Als er geen sprake is van bevruchting dan wordt het ovum tijdens de menstruatie uit het lichaam afgescheiden.

Ovulatie

Het openbarsten van de Graafse follikel en het vrijkomen van de rijpe eicel. Gewoonlijk vindt de ovulatie precies tussen twee menstruaties plaats, of nauwkeuriger: 14 dagen voor aanvang van de menstruatie. Omdat de lichaamstemperatuur voor de ovulatie iets lager is (0,3 à 0,5 °C) en bij de ovulatie vrij plotseling oploopt, is het mogelijk dit voor de bevruchting belangrijke ogenblik door het dagelijks opnemen van de lichaamstemperatuur vast te stellen (methode volgens Ogino-Knaus). De bij de ovulatie vrijgekomen eicel heeft maar een betrekkelijk korte levensduur, ong. 24-48 uur. Wanneer de eicel binnen deze tijd niet door een mannelijke zaadcel bevrucht wordt, dan sterft zij af en wordt uitgestoten uit het lichaam. Meestal komen eicel en zaadcel al binnen de eileider ter bevruchting samen. Zie ook vrouwelijke geslachtsorganen.