Menswording

De mens is, biologisch gezien, het hoogst ontwikkelde wezen in de natuur. De mens bevindt zich enerzijds ten opzichte van andere levende wezens in het nadeel – hij is onbehaard, niet van nature gewapend, lange tijd na de geboorte hulpbehoevend – maar heeft zich anderzijds toch weer door lichaamsbouw en ontwikkeling van de hersenen een bijzondere plaats verworven onder de andere levende wezens.

Weliswaar is de mens op dezelfde wijze als de andere dieren tot ontwikkeling gekomen, maar het produkt van deze ontwikkeling of evolutie, de mens, is binnen ons begrip van leven op aarde uniek. Hij is immers pas mens met het scheppen en onderhouden van cultuur, die niet automatisch bij de voortplanting wordt doorgegeven, maar geleerd moet worden.

Alle andere, zowel geestelijke als lichamelijke kenmerken van de mens zijn produkten van de evolutie. In zekere mate komen zij voor bij de aan de mens verwante dieren. Sommige van deze kenmerken zijn bij de mens in zeer sterke mate ontwikkeld. Het voornaamste en zelfs volstrekt onmisbare kenmerk van de mens is het bezit van uitzonderlijk sterk ontwikkelde hersenen.