Bloedbank
Een bloedbank is een instelling waar men menselijk bloed dat is afgestaan door vrijwilligers (donors) beschikbaar houdt zodat dit aan patiënten kan worden gegeven (bloedtransfusie). In het algemeen wordt de bloedbank georganiseerd onder toezicht van het Rode Kruis. Om over voldoende bloed te kunnen beschikken moeten er in de eerste plaats voldoende mensen zijn die bereid zijn tweemaal per jaar een halve liter bloed af te staan. Omdat er verschillende soorten bloed zijn moet men daarbij voor een juiste verdeling van de verschillende bloedgroepen zorg dragen.
Terwijl de bloedgroepen A en O heel algemeen zijn, is de bloedgroep AB-resus-negatief of B-resus-negatief in West-Europa een zeldzame en dus zeer gewaardeerde bloedgroep (zie Bloedgroepen). Ook moet men over technieken beschikken om het verkregen bloed voor lange tijd te bewaren. Door gebruik te maken van invriezing is men tegenwoordig in staat bloed voor lange tijd te conserveren. De bloedbank beschikt overigens niet alleen over bloed maar tevens over uit bloed verkregen bloedplasma en bloedprodukten. Tot de laatste zijn o.a. te rekenen de middelen (testsera) om bloedgroepen aan te tonen, bloedstelpende middelen zoals fibrineschuim en middelen tegen bloederziekte (hemofilie). Ook worden tegenwoordig min of meer zuivere oplossingen van rode bloedlichaampjes (erytrocyten-suspensies) geleverd.
waarbij de rode bloedcellen gescheiden zijn van de bloedvloeistof, het serum. Dit kan o.a. bij sommige bloedtransfusies van belang zijn. De verkrijgbaarheid van bloed is een moeilijk punt. In het algemeen doet men hierbij een beroep op onbetaalde donors. In sommige landen is het gebruikelijk dat de donor zijn bloed tegen een geldelijke vergoeding afstaat. Dit laatste is verwerpelijk, omdat vooral de minder gesitueerden in de verleiding worden gebracht meer dan tweemaal per jaar bloed af te staan, waardoor bloedarmoede dreigt. Indien tweemaal per jaar een halve liter wordt afgenomen zijn bij gezonde donors geen nadelige gevolgen te verwachten. Een donor moet alvorens bloed te geven gekeurd worden.
In vele gevallen zal men hierbij kunnen volstaan met een normaal routine-onderzoek, aangevuld door een bloedonderzoek. Als iemand ooit geelzucht heeft gehad wordt dit beschouwd als een reden geen bloed af te nemen. Een van de vormen van geelzucht wordt namelijk veroorzaakt door een virus (het hepatitisvirus) dat zich lange tijd in het bloed kan handhaven, zelfs al is de patiënt reeds maanden of zelfs jaren van de ziekte genezen. Degene die een transfusie met dit bloed krijgt toegediend zou geelzucht kunnen krijgen.
Door de uitgebreide organisatorische maatregelen, maar vooral ook door de ingewikkelde en arbeidsintensieve behandelingen bewerking van het bloed, kan bloed door de bloedbank niet gratis ter beschikking worden gesteld. Bij rampen wordt echter meestal een beroep gedaan op de Rode-Kruisorganisatie om bloed en bloedplasma gratis ter beschikking te stellen.
Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.