Ziekte van Little

Ziekte van Little, aanduiding voor cerebrale kinderverlamming die tot uitdrukking komt in aangeboren bewegingsstoornissen aan beide zijden van het lichaam. De oorzaken zijn van verschillende aard; basis kan een ontwikkelingsdefect zijn of een degeneratie van hersenweefsel bij de foetus, of het is het gevolg van een problematische bevalling, een geboortetrauma, van verstikkingstoestanden (asfyxie) of infecties bij de pasgeborene.

Al naar gelang de hersenschors, de kleine hersenen of de stamgangliën in het bijzonder getroffen zijn, komen drie vormen voor, nl. de spastische, atactische (zie ataxie) en de athetoïde vorm, die echter ook gemengd kunnen voorkomen. Spastische zwakte van de ledematen, vooral van de benen, komt het meest voor. Bij de atactische vorm is het samenspel van spiergroepen verstoord, bij het gaan of staan bestaat de neiging tot vallen naar opzij of naar achteren. In de athetotische groep worden onwillekeurig wisselende samentrekkingen van verschillende spiergroepen waargenomen die tot spanningstoestanden of eigenaardige bewegingen van afzonderlijke delen van de ledematen, vooral van de handen, leiden.

De Ziekte van Little kan gepaard gaan met het achterblijven van de lichamelijke en geestelijke ontwikkeling, spraakstoornissen en/of gezichts- en gehoordefecten. Meestal is er tevens een verhoogde vatbaarheid voor infectieziekten. De toegepaste behandeling bestaat naast fysiotherapie (baden, massage, bewegingsoefeningen) uit het toedienen van medicamenten die de kramp verminderen en eventueel orthopedische en chirurgische maatregelen (bijvoorbeeld verplaatsing van pezen).

Spraakoefeningen zijn meestal vereist, ook moet het geestelijk vermogen zorgvuldig getest worden, omdat deze kinderen vaak intelligenter zijn dan ze lijken.