De bouw van een tand

De bouw van ieder element is in wezen gelijk. Het zichtbare gedeelte van de tand, de kroon, is bedekt met glazuur. De kroon strekt zich uit van vlak onder de tandvleeslijn tot aan de top van de tand. Het harde glazuur beschermt de eronder gelegen delen van de tand. In glazuur zit geen gevoel en na beschadiging kan het niet herstellen.

Direct onder de kroon ligt het grootste gedeelte van de tand, het tandbeen (dentine). Tandbeen is opgebouwd uit miljoenen kleine cellen die als buisjes gerangschikt liggen. Het is hard materiaal, maar niet zo hard als glazuur en in tegenstelling tot glazuur is tandbeen gevoelig voor temperatuur en aanraking. Onder het tandvlees wordt het tandbeen bedekt door een laag die cement wordt genoemd. Een bindweefsellaag, het wortelvlies, verbindt het cement met het bot waaruit de tandkas is gevormd.

Binnen het tandbeen, in het midden van de tand, ligt de pulpakamer met de tandpulpa, een soort merg. In de pulpa liggen de bloedvaten die de tand en de tandzenuwen voeden. De tandzenuwen en bloedvaten komen de tand binnen bij de wortelpunt.

In dit gedeelte van de site worden afwijkingen en ziekten van mond en tanden behandeld. Veel mensen maken sommige van deze problemen mee gedurende hun leven; in feite is tandbederf, ook wel cariës of tandwolf genaamd, een van de meest voor komende ziekten van de mens. Een andere veel voorkomende afwijking is parodontose, een ziekte van het tandbed die vaak de oorzaak is van het verloren gaan van tanden en kiezen bij volwassenen.

Tandbederf en parodontose staan bovenaan op de lijst van mondziekten, maar er bestaan nog vele andere, zoals infecties met bacteriën en schimmels, kanker, speekselklieraandoeningen, misvormingen van tanden en slecht geplaatste tanden en kiezen. Als laatste worden het verloren gaan van tanden en kiezen en verwondingen van het aangezicht besproken.