Slaapstoornis bij ouderen

Klachten en verschijnselen bij slaapstoornis bij ouderen:
– Verwarring over dag en nacht (omkering van dag en nacht).
– Lang wakker liggen voor het inslapen.
– Vaak ’s nachts wakker worden.

Slaapstoornissen vormen een veel voorkomend probleem bij ouderen; vooral bij diegenen met psychische stoornissen. Veel mensen hebben op hogere leeftijd problemen met het slapen. Het inslapen duurt langer dan bij jonge mensen, ouderen slapen minder diep en ze worden in de loop van de nacht vaak wakker. Over het algemeen hebben oudere mensen ook minder slaap nodig.

Er zijn twee mogelijke oorzaken van slaapstoornissen bij oudere mensen. In de eerste plaats kunnen ze pijn hebben, vaak als gevolg van veel voorkomende kwalen als artrose. In de tweede plaats is de oudere mens overdag niet actief genoeg. Sommige ouderen gaan al om zeven uur naar bed. Het is onwaarschijnlijk dat ze de hele nacht door zullen slapen. Andere mogelijke oorzaken zijn medische afwijkingen, zoals hartzwakte, vaak moeten urineren in de loop van de nacht, depressie, pijn, overmatig gebruik van stimulerende stoffen (’s avonds koffie drinken bijvoorbeeld) of het gebruik van alcohol of verslavende middelen. Een oudere die vaak slaapstoornissen heeft, maakt niet alleen mensen in zijn nabije omgeving doodmoe, maar ook zichzelf.

Behandeling bij slaapstoornis bij ouderen.

Wanneer iemand niet goed slaapt als gevolg van pijn kan aspirine of paracetamol helpen als slaappillen dat niet doen. Een matige lichaamsbeweging, een rustig, gemakkelijk bed en een beker warme melk voor het gaan slapen kan het slaappatroon verbeteren. Wanneer er geen aanwijsbare lichamelijke of psychologische oorzaken zijn, kan het af en toe gebruiken van een kortwerkend benzodiazepine of een rustgevend tricyclisch antidepressivum helpen als slaapmiddel. Omdat deze middelen verslavend werken, moeten ze niet worden gegeven zonder eerst de mogelijke oorzaken van de slapeloosheid te onderzoeken.