Hazelip
Hazelip is een aangeboren misvorming die wordt gekenmerkt door een misvorming aan de bovenlip, meestal tussen de eerste en tweede snijtand, dus niet in het midden. De aandoening, die voorkomt bij ongeveer i op de iooo levendgeborenen, gaat vaak gepaard met een misvorming van de neus aan de aangedane kant. Veelal is er ook een misvorming van de bovenkaak en soms zelfs van het zachte en/of harde verhemelte. De afwijking komt meer voor bij jongens dan bij meisjes en vaker links dan rechts, maar komt een enkele maal ook dubbelzijdig voor.
De misvorming berust op een ontwikkelingsstoornis tijdens de zwangerschap (zie Embryo). In de tweede maand van de zwangerschap groeit de vrucht snel en ook het gelaat gaat zich vormen. De ogen verplaatsen zich van hun zijdelingse positie naar binnen.. De ontwikkeling aan het eind van de tweede maand is voorts gekenmerkt door een hoog voorhoofd, kleine spieetvormige oren zonder schelp, ver van elkaar liggende neusgaten en een grote spieetvormige mond. De hazelip is het gevolg van een achterblijven in de ontwikkeling van een klein gedeelte van het gezicht in deze tweede maand.
De ontwikkeling van de bovenkaak en ook de bovenlip vindt plaats vanuit weefselmassa’s die links en rechts in het gelaat zijn gelegen. Op een bepaald moment in de tweede maand moeten deze gescheiden weefsels met elkaar vergroeien, hetgeen een ingewikkeld proces is waarin soms stoornissen optreden.
Afgezien van het ontsierende beeld van de hazelip bij de pasgeborene, zijn de grootste moeilijkheden in het begin de voeding en later de spraak. De aandoening kan aanleiding geven tot de typische zgn. open neusspraak en dient dan ook bij voorkeur zo snel mogelijk na de geboorte operatief te worden verholpen. Reeds bij de zuigeling is een kleine tijdelijke prothese te maken, zodat het kind kan zuigen. Operatief kan de hazelip ook in een wat later stadium (enkele maanden na de geboorte) op bevredigende wijze worden hersteld.
Soms ontstaat een lelijk litteken of een verkorting van de lip op de plaats van de naad, hetgeen een nieuwe operatie wenselijk maakt. Bij slecht ontwikkelde lipspieren neemt de plastisch chirurg zijn toevlucht tot de transplantatie van een stukje kraakbeen uit het oor dat in de lip wordt gebracht.
Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.