Glucagon
Glucagon is een hormoon geproduceerd door de alvleesklier dat betrokken is bij de regeling van het gehalte aan druivesuiker (glucose) van het bloed. Glucagon is een eiwitketen die is opgebouwd uit 29 aminozuren. Glucagon leidt in tegenstelling tot insuline tot een verhoging van het suikergehalte van het bloed, doordat het de splitsing van lever-glycogeen in glucose en de afgifte hiervan aan het bloed bevordert.
Recentelijk heeft men ontdekt dat glucagon niet alleen door de a-cellen van de alvleesklier wordt gemaakt maar ook door cellen van het maagdarmkanaal.
Indien een stoornis van de glucagonstofwisseling wordt vermoed dan wordt een zgn. glucagonbelastingproef uitgevoerd. Bij een belastingproef wordt het orgaan of het orgaansysteem hoger belast dan normaal teneinde te onderzoeken in hoeverre deze grotere taak ook nog vervuld kan worden. Bij de glucagon belastingproef wordt 30 microgram glucagon per kilogram lichaamsgewicht in een ader gespoten.
Daar glucagon het glycogeen van de lever splitst in glucose, zal dus na deze inspuiting het glucosegehalte van het bloed moeten stijgen. Hiervoor zal de patiënt vanaf middernacht nuchter worden gehouden en na inspuiting van glucagon zal na 30, 60, 90, 120 en 180 minuten een bloedmonster worden afgenomen teneinde het verloop van het glucagongehalte van het bloed te kunnen volgen. Ook zal de urine herhaalde malen op glucagon worden onderzocht.
Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.