Oogholte

Het oog ligt diep in een oogholte (orbita) ingebed. Bij de mens is het een piramidevormige holle ruimte, met de basis van de piramide naar voren. De wanden zijn samengesteld uit een dak, gemaakt uit het voorhoofdsbeen (os frontale) en een kleine vleugel van het wiggebeen (alaminor), een bodem, gevormd uit bovenkaak (maxilla), jukbeen (os zygomaticum) en gehemeltebeen (os palatinum), een zijwand (laterale), gevormd uit jukbeen en grote vleugel van het wiggebeen (ala major) en een in het midden gelegen wand, gevormd uit bovenkaak, zeefbeen (os ethmoidale) en traanbeen (os lacrimale).

Hier bevinden zich talrijke openingen voor vaten, zenuwen enzovoort.Het gezichtszenuw-kanaal (canalis opticus) vormt de doorgangsplaats voor gezichtszenuwen (Nervus opticus) en oogholteslagader, in de bovenste en onderste oogholtespleten lopen de oogspierzenuwen en de oogholteaders.De oogholte is bekleed door een benige huid. Deze vormt een vaste weefselzak, die de inhoud van de oogholte omsluit. De ingang in de oogholte (orbita) wordt gevormd door de benige oogholterand.

Naar voren toe wordt die afgesloten door een bindweefselvlak (septum orbitale) en de oogleden (palpebrae).In de nauwe ruimte rondom en achter de oogbol liggen talrijke spieren en banen. Hier lopen bijvoorbeeld de gezichtszenuw (Nervus opticus), de 6 buitenste oogspieren, (musculi bulbi) de ooglidheffer, de oogholteslagaders en -aders enzovoort. Daartussen ligt vet- en bindweefsel.