Episiotomie

Een episiotomie is een operatieve incisie waarmee de vagina-opening tijdens de bevalling wordt vergroot. Deze ingreep omvat het maken van een kleine insnijding, variërend van 2,5 tot 7,5 cm, in het perineum (de streek tussen de geslachtsorganen en de anus).

Er zijn twee manieren om de operatie uit te voeren. Amerikaanse doktoren geven de voorkeur aan een middenlijn-insnijding. Dit houdt in dat de insnijding in een rechte lijn in de richting van het rectum wordt uitgevoerd. Europese doktoren verkiezen de medio-laterale methode die inhoudt dat de insnijding afwijkt van de rechte rectumlijn en naar één kant loopt. Na de episiotomie wordt de incisie gedicht met speciale hechtingen die binnen tien dagen, als de insnijding is genezen, vanzelf uitvallen. Men beschouwt de middenlijn-incisie als de veiligste en doelmatigste episiotomie-methode.

In drie soorten gevallen zal men geneigd zijn om episiotomie toe te passen. In het meest voorkomende geval moet de episiotomie gewoon de vagina-opening vergroten zodat een enigszins groot uitgevallen baby door de opening naar buiten kan komen. Daarnaast wordt de episiotomie-methode ook gebruikt in combinatie met de forceps (verlostang). Tot slot wordt episiotomie toegepast als er een medische noodzaak bestaat voor een snelle bevalling.

Hoewel de episiotomie vaak onderdeel is van de bevalling, is men het er niet over eens of deze methode altijd wel noodzakelijk is. In het verleden waren de doktoren en medische onderzoekers van mening dat een episiotomie de bevalling vergemakkelijkte en het herstel na de bevalling versnelde. Maar er is inmiddels veel onderzoek gedaan dat uitwijst dat episiotomie in sommige gevallen meer kwaad dan goed doet. Maar wordt de episiotomie tijdens de bevalling niet toegepast, dan kan er inscheuring van het perineum van de moeder ontstaan. In de geschiedenis van de verloskunde heeft men lang gedacht dat een scheur pijnlijker was en meer tijd nodig had om te helen. Men dacht dat episiotomie veiliger was en minder tijd nodig had om te genezen. Maar er zijn via nieuwe onderzoeken steeds meer aanwijzingen voor het feit dat episiotomie ernstige risico’s met zich mee kan brengen en niet als een standaardprocedure tijdens elke bevalling moet worden uitgevoerd.

Ook dacht men vroeger dat episiotomie de kans op hersenbeschadiging bij het kind verminderde. Tevens meende men dat deze methode kon een verzwakking van de bekkenbodemspier kon voorkomen, een spier die veel te verduren kan hebben tijdens de bevalling. Deze verzwakking van de bekkenbodemspier kan leiden tot een verlies aan blaascontrole tijdens niezen of hoesten. Maar er is geen onomstotelijk bewijs gevonden dat deze vermoedens juist zijn. Een vrouw die episiotomie heeft ondergaan, loopt ook kans op twee vormen van gangreen die onbehandeld levensgevaarlijk zijn. Hoewel deze vorm van ontsteking en weefselversterf ook kan optreden na een spontane inscheuring, heeft onderzoek uitgewezen dat er eerder wondinfecties optreden bij vrouwen met een episiotomie dan bij vrouwen met een spontane inscheuring.

Ook kan bij episiotomie sprake zijn van buitensporig bloedverlies. Ondanks deze opmerkelijke aanwijzingen tegen episiotomie als standaardprocedure zijn er toch veel Amerikaanse artsen die deze methode standaard blijven hanteren. Toch blijft het aantal uitgevoerde episiotomie-procedures in Amerika gestaag dalen, wat aangeeft dat men steeds beter op de hoogte raakt van de risico’s. In Nederland wordt de episiotomie alleen uitgevoerd als de natuurlijke opening en de barensweeën niet voldoende zijn om het kind medisch verantwoord ter wereld te laten komen. Hierbij gaat het om de juiste inschatting van de risico’s voor moeder en kind zoals die door een verloskundige en/of vroedvrouw kunnen worden gemaakt.


Relevante artikelen

Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.



Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MEDISCH VOORBEHOUD

De informatie op Menselijk Lichaam is géén medisch advies. Neem bij twijfel over gezondheid, behandeling of medicijnen altijd contact op met een arts, specialist of apotheker.

Meer informatie

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Met het laatste nieuws en gezonde tips