Het gevaar van hondsdolheid

Vossen, vleermuizen, eekhoorns en andere wilde dieren kunnen besmet zijn met hondsdolheid (rabies).

Hondsdolheid wordt veroorzaakt door een virus dat de hersenen aantast. Het wordt door een beet via het speeksel op mensen overgebracht en heeft een incubatietijd (de periode tussen de beet en het verschijnen van symptomen) van drie tot zeven weken (hoewel veel langer ook mogelijk is).

Wat te doen bij hondsdolheid

De verschijnselen

Als de incubatietijd voorbij is, ontwikkelt zich meestal een tintelend gevoel op de plaats waar het dier heeft gebeten. Er kan een meer algemene gevoeligheid van de huid optreden en temperatuurschommelingen worden als bijzonder onaangenaam ervaren. Naarmate het virus zich uitbreidt, kan schuim op de mond ontstaan (een gevolg van een overmaat aan speeksel dat niet kan worden ingeslikt). Het slachtoffer zal bijna stikken, als hij probeert zelfs maar een geringe hoeveelheid vloeistof door te slikken. Buien van onbeheerste geïrriteerdheid en mentale verwarring kunnen dan worden afgewisseld met perioden waarin het slachtoffer kalm is. Daarna ontstaan stuipen en verlammingen die vrijwel onvermijdelijk uitmonden in overlijden, indien het rabiesvirus niet wordt bestreden. In de latere fasen bevindt het virus zich ook in het speeksel van het slachtoffer en kan zo anderen infecteren.

hondsdolheid dieren

Let op het dier

Wanneer een hond, kat of ander dier zonder aanleiding bijt, moet het dier worden gevangen en opgesloten. Een dierenarts zal het dan zeven tot tien dagen in observatie nemen. Als u door een dier in het wild bent gebeten, moet dat dier zo mogelijk worden gevangen en afgemaakt. Zorg dat daarbij de hersenen niet ingeslagen of anderszins beschadigd worden. Waarschuw in Nederland de afdeling Algemene Gezondheidszorg in uw gemeente en in België de provinciale gezondheidsinspectie. Deze kan het dier op rabies (laten) onderzoeken. Ga er steeds van uit, dat (roof)dieren in de natuur dragers van rabies zijn.

Behandeling

De wond moet zo snel mogelijk na de beet uitvoerig worden schoongemaakt met water en zeep en daarna opnieuw worden uitgewassen met een antiseptisch (ontsmettend) middel. Uw huisarts zal nagaan of u tegen rabies moet worden behandeld. Deze behandeling bestaat uit een passieve antistof, waarvan de helft direct in de wond wordt gespoten en de andere helft in het gebeten spierweefsel wordt geïnjecteerd; plus een vaccin dat meestal in vijf injecties wordt gegeven gespreid over 28 dagen.

Raadpleeg uw huisarts

Als er omstandigheden zijn die u het vermoeden geven dat u aan het rabiesvirus bent blootgesteld, neem dan onmiddellijk contact op met uw huisarts.


Relevante artikelen

Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.



Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MEDISCH VOORBEHOUD

De informatie op Menselijk Lichaam is géén medisch advies. Neem bij twijfel over gezondheid, behandeling of medicijnen altijd contact op met een arts, specialist of apotheker.

Meer informatie

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Met het laatste nieuws en gezonde tips