Boulimia
Is boulimia een vorm van anorexia of een heel andere ziekte?
Beide ziekten komen voort uit diepgewortelde angst en vertonen veel gelijkenis. Er is echter verschil. Anorexiapatiënten hongeren zichzelf dwangmatig uit en zijn meestal heel mager. In ernstige gevallen kunnen ze een kwart of meer van hun gewicht kwijtraken en moeten ze een poos in een ziekenhuis verblijven om hen ervan te weerhouden zich dood te hongeren. Boulimia patiënten proppen zich daarentegen vol met calorierijk voedsel en proberen dat achteraf weer kwijt te raken, meestal door middel van braken of laxeermiddelen. Ze kunnen mager zijn, normaal of zelfs te dik.
Boulimia patiënten voelen zich schuldig over hun eetaanvallen en proberen ze geheim te houden, waardoor hun kwaal moeilijk te ontdekken is. Tekenen die op boulimia kunnen wijzen, zijn: na ieder maal de wc in duiken, sterk wisselende stemmingen, een zich geleidelijk terugtrekken uit het sociale leven, stiekem gedrag en een overmatig gebruik van laxeermiddelen. In een gevorderd stadium kan het tandglazuur slijten door poetsen na het braken, waarbij het glazuur is aangetast. Als het gewicht sterk daalt, kan de menstruatie stoppen.
Zowel anorexia- als boulimia patiënten zijn meestal jonge vrouwen van tussen de vijftien en de dertig, maar ze kunnen ook ouder zijn en ook mannen kunnen eraan lijden. Het onderscheid is soms moeilijk te maken, omdat de helft van alle anorexiapatiënten eetbuien heeft en purgeert terwijl ze heel mager zijn, en boulimiapatiënten soms ook een poos streng lijnen. Soms gaat de ene kwaal in de andere over, in de meeste gevallen anorexia in boulimia.
Beide soorten patiënten vinden zichzelf te dik, ook als ze zeer mager zijn. Omdat ze voortdurend willen afvallen, spannen ze zich vaak obsessief in. De bloeddruk is laag, de hartslag traag en er kunnen hartritme-stoornissen zijn. Ook maag-darmstoornis-sen doen zich voor. Boulimia is algemener dan anorexia, hoewel beide kwalen steeds meer lijken voor te komen.
Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.