Lintwormen

Lintwormen, ook cestoden genoemd, zijn darmparasieten die in vrijwel elk dier voorkomen. De worm komt in het lichaam door het eten van rauwe of niet goed gekookte vlees- of visproducten die zijn besmet met de worm of larve. Lintwormen hebben haakjes aan hun kop waarmee zij zich vasthechten aan de darmwand, en een lang lichaam dat lijkt op een ketting en uit vlakke segmenten bestaat. De wormen gaan naar de ingewanden van de gastheer waar zij een gemiddelde lengte van 6 meter kunnen bereiken. Ondanks hun lengte veroorzaken lintwormen zelden klachten, maar zij kunnen diarree, buikpijn en gewichtsverlies veroorzaken. Het binnendringen van een lichaam door een lintworm wordt taeniasis genoemd.

De taenia solium is een soort lintworm die het meest in varkensvlees wordt gevonden. De larven van de worm kapselen zich in het varkensvlees in. Als het besmette vlees wordt gegeten, gaan de larven naar de darmen van de gastheer waar zij zich verder ontwikkelen. In de darmen ontwikkelen zij zich tot onosferen, een embryonale fase, met haakachtige tanden. De onosferen bijten zich vast in de darmwand en leven van de voedingsstoffen van de gastheer.

De volwassen wormen leggen eitjes die worden uitgescheiden met de ontlasting. Sommige eitjes komen via de bloedsomloop in spieren en andere organen van het lichaam terecht waar zij cysten vormen. De taenia solium kan vier meter lang en ongeveer 30 jaar oud worden. De taenia saginata is een soort lintworm die het meest in rundvlees wordt gevonden. De worm veroorzaakt zelden infecties bij mensen. Hij kan 5-6 meter lang worden.

De diphylobothrium latum is een soort lintworm die het meest wordt gevonden in rauw en te kort gekookte vis. Deze worm kan een lengte van wel 18 meter bereiken. Dit type lintworm kan ondervoeding tot gevolg hebben, omdat de worm zich voedt met vitamine B12 die de gastheer ook nodig heeft. Infecties door lintwormen kunnen uitstekend worden behandeld met wormdrijvende middelen, zoals niclosamide en quinacrine, die de wormen losmaken en oplossen. De cysten zijn echter alleen goed te behandelen met operatief ingrijpen.