Blaasstenen

De blaas, of urineblaas (vesica urinaria), bevindt zich in het kleine bekken, achter het schaambeen. Het is een gespierd, hol orgaan dat van binnen met slijmvlies is bekleed. De blaas bestaat uit vier delen: het blaaslichaam, de blaaskoepel, de blaasbodem en de blaashals die in de urinebuis overgaat.

Het is de functie van de blaas de urine die uit de nieren uitgescheiden wordt, te verzamelen. Daarbij kan de blaas tussen de 300 en 500 milliliter opnemen. Als deze capaciteit bereikt is, moet de urine via de urinebuis geloosd worden.

Onder bepaalde omstandigheden kunnen zich vaste bestanddelen van de urine in de blaas ophopen en tot zogenaamde blaasstenen samenklonteren. In extreme gevallen kan de steen zo groot als een kippeëi worden. Natuurlijk zijn dit soort stenen hinderlijk voor de blaas en kunnen ze niet uitgescheiden worden.

blaasstenen

Wat zijn de oorzaken van blaasstenen?

Blaasstenen ontstaan alleen als er stofwisselingsstoornissen zijn, zoals bijvoorbeeld jicht. Bij een dergelijke afwijking kan de urine oververzadigd raken met urinezouten en zogenaamde colloïden. Daardoor slaan de urinezouten neer en vormen samen met de colloïden blaasstenen. Blaasontledigingsstoornissen, een gezwel van de prostaat of een uitstulping van de blaas kunnen aan de vorming van blaasstenen bijdragen. Sommige ‘blaasstenen’ zijn eigenlijk nierstenen die via de urineleiders in de blaas terecht zijn gekomen.

Hoe worden blaasstenen behandeld?

Meestal zijn blaasstenen nog klein genoeg om ze langs natuurlijke weg bij het plassen uit te kunnen scheiden. Bij grotere stenen is dat niet mogelijk. Deze blijven in de blaas achter en kunnen vaak hevige pijnen veroorzaken (kolieken). In dat geval moet men de stenen met behulp van medisch technische middelen verwijderen. Daarvoor bestaan verschillende mogelijkheden.

Medicamenteuze en operatieve methoden

Soms blijken de stenen al op te lossen en op natuurlijke wijze uitgescheiden te worden, als men veel citroensap drinkt en daarna veel transpireert. Of men drinkt lindebloesemthee en neemt aansluitend een heet haver strobad.

Bepaalde soorten blaasstenen kunnen ook met medicijnen opgelost worden. Een enkele keer worden blaasstenen ook door een open operatie (cystotomie) uit de blaas verwijderd.

Lithotripsie

Bij lithotripsie wordt de steen met behulp van een instrument verbrijzeld. Tegenwoordig is extracorporale schokgolflithotripsie de meest gebruikte behandelingsmethode. Daarbij wordt de huid boven de blaas met een gel (speciaal voor ultra geluidsbehandeling) ingesmeerd en met een waterkussen afgedekt. De blaassteen wordt door 500 a 2.000 schokgolven vergruisd. De schokgolven ontstaan door ontlading van een vonk onder water en worden met behulp van een röntgen lokalisatiesysteem op de steen gericht. Deze behandelingsvorm heeft als voordeel dat geen operatieve ingreep hoeft plaats te vinden en dat de patiënt vaak direct na de behandeling weer naar huis kan gaan.

Als na schokgolf vergruizing de restjes van de steen niet vanzelf uitgescheiden worden, kunnen deze alsnog met behulp van een speciale tang uit de blaas weggehaald worden.


Relevante artikelen
1 reacties
  1. In welk ziekehuis in Amsterdam wordt de extracorporale schokgolflithotripsiemethode toegepast?

    Dank

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

MEDISCH VOORBEHOUD

De informatie op Menselijk Lichaam is géén medisch advies. Neem bij twijfel over gezondheid, behandeling of medicijnen altijd contact op met een arts, specialist of apotheker.

Meer informatie

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Met het laatste nieuws en gezonde tips