Chlooramfenicol
Clooramfenicol werd in 1947 gevonden in een schimmel die werd aangetroffen in een bodemmonster in Venezuela en op een compost-hoop in Illinois (Verenigde Staten). Het was het eerste echte breedspectrum-antibioticum dat goed werd opgenomen vanuit het maagdarmkanaal in de bloedbaan. Het werd al snel langs synthetische weg bereid. Het remt de groei van de bacteriën.
Omdat Chlooramfenicol een ernstige beschadiging van het beenmerg kan veroorzaken, wordt het nu alleen nog gebruikt voor zeer ernstige infecties, zoals hersenvliesontsteking en een bepaalde vorm van longontsteking, alsmede tyfus (en soms paratyfus). Hetzelfde geldt voor een nauw verwant antibioticum, thiamfenicol (Urfamycine).
Bij plaatselijk gebruik levert chlooramfenicol weinig problemen op. Deze stof wordt dan ook veel gebruikt bij infecties van ogen en oren (Globenicol).
Nog geen reacties geplaatst, wees de eerste.