Schildkliermedicijn

De schildklier is een klier in de hals. De klier bevindt zich boven luchtpijp en scheidt de zogenoemde schildklierhormonen af. Het belangrijkste hormoon dat afgescheiden wordt, is thyroxine. De schildklier wordt aangestuurd door de hersenen. De hypofyse, een belangrijke kern midden in de hersenen, zorgt ervoor dat de schildklier in goede mate schildklierhormonen produceert. Dit doet de hypofyse door een ander hormoon hiernaartoe te sturen, namelijk het schildklier stimulerend hormoon (TSH). De schildklier gebruikt dit hormoon bij de productie van de verschillende schildklierhormonen, waaronder thyroxine.

Bij een schildklierziekte kan de schildklier ofwel te veel van de schildklierhormonen produceren of te weinig van deze hormonen aanmaken. Het gevolg: een snel werkende of traag werkende schildklier.

Snelle en trage schildklier

Bij een teveel aan hormonen is de stofwisseling veel sneller. Dit houdt in dat de verbranding van een lichaam veel sneller werkt, waardoor een patiënt snel kan afvallen. Door de hoge stofwisseling en verbranding op hoge toeren, voelt een patiënt erg warm en bezweet aan. Het hart klopt sneller en het bloed wordt sneller rondgepompt. De schildklier, in de hals, kan lichtelijk opzwellen. Dit wordt struma genoemd, en de ogen kunnen hierdoor ietwat uitpuilen.

Bij een tekort aan hormonen is de stofwisseling juist heel traag. De verbranding in een lichaam gaat langzamer, waardoor patiënten juist zonder veel te eten overgewicht kunnen krijgen. Door een tragere bloedsomloop kan de patiënt last krijgen van spierkrampen, tintelingen, een doof gevoel en ademnood.

Gezonde werking schildklier

Een goede werking van de schildklier is van belang voor de algehele gezondheid. Met name de stofwisseling en de bloeddoorstroming zijn van cruciaal belang voor een gezond lichaam. Daarom is het belangrijk dat een te snel werkende schildklier en een traag werkende schildklier behandeld worden met de juiste medicijnen. De medicatie reguleert de aanmaak van de schildklierhormonen, zodat de stofwisseling en de bloeddoorstroming eveneens gereguleerd worden.

Medicatie bij snelle schildklier
Als de schildklier te snel werkt, bevinden zich te veel schildklierhormonen in het bloed. De schildklier produceert te veel óf deze lekt. Wanneer de schildklier overactief is, en hij produceert dus te veel hormonen, dan zijn er schildklierremmers. Deze schildkliermedicijnen heten thyrostatica. De bekendste zijn:

• Strumazol®, met werkend bestanddeel thiamazol
• Basolest®, met werkend bestanddeel carbimazol
• PTU, oftewel propylthiaouracil

Gebruik van schildkliermedicijnen geneest in 50 procent de schildklierafwijkingen. Is de afwijking na een jaar nog niet genezen, dan kan de schildklier verwijderd worden middels radioactief jodium of een operatie.

Medicatie bij trage schildklier

Als de schildklier te traag werkt, zitten er te weinig schildklierhormonen in het bloed. Schildkliermedicijnen voor deze aandoening bevorderen de hormoonuitscheiding van de schildklier. De medicijnen bevatten synthetische schildklierhormonen, oftewel thyromimetica. De bekendste medicijnen voor een trage schildklier zijn:

• Thyrax®
• Euthyrox®
• Eltroxin®

Deze middelen bevatten allemaal levothyroxine, oftewel de synthetische variant van het schildklierhormoon thyroxine.

Soms kan de schildklier ook ondersteuning gebruiken voor de andere schildklierhormonen. In dat geval wordt aanvullend één van deze middelen voorgeschreven:

• Cynomel®, met het bestanddeel liothyronine
• Cytomel®, met het bestanddeel liothyronine
• Thybon®, met het bestanddeel liothyronine
• Novothyral®, met de bestanddelen liothyronine en levothyroxine
• Prothyrid®, met de bestanddelen liothyronine en levothyroxine