Sympathicus

De belangrijkste taak van het vegetatieve zenuwstelsel (autonome) wordt verricht door twee tegenovergesteld werkende deelsystemen, de sympathicus en parasympathicus. De sympathicus heeft zijn oorsprongscellen in het ruggenmerg (medulla spinalis) van het borst- en lendegebied. Het sympathische zenuwstelsel heeft de overhand, wanneer men zich in lichamelijke of psychische stresssituaties bevindt. Door deze bedreiging beginnen de spieren versterkt te werken, zodat ze meer energie nodig hebben.

De ademfrequentie stijgt, het hart slaat/klopt sneller en krachtiger en zorgt ervoor dat de bloeddruk stijgt. De slagaders van het hart verwijden zich, zodat er meer bloed doorheen kan stromen. Tegelijkertijd vernauwen de slagaders, die naar de huid en naar de periferie van het lichaam voeren, zich.

Daardoor kan er meer bloed naar de actieve spieren gevoerd worden. Via de lever (hepar) wordt glycogeen beschikbaar gesteld voor de verhoogde behoefte aan energie. De darmbewegingen nemen af, omdat spijsverteringsactiviteiten op dit moment geen voorrang hebben.

Om een beter overzicht van de situatie te hebben, verwijden de pupillen zich, rijzen de haren te berge (gaan rechtop staan) en begint men te zweten.