Glioom

Glioom is een gezwel uitgaande van de gliacellen van het zenuwstelsel. De gliomen vormen de grootste groep van hersengezwellen. De gezwellen van de hersenen en het rugge-merg kan men indelen in goedaardige en kwaadaardige. De goedaardige gezwellen kunnen echter door hun plaats binnen de benige schedel of het wervelkanaal aanleiding geven tot zeer ernstige verschijnselen, daar het zenuwweefsel niet kan uitwijken en het gezwel het zenuwweefsel samendrukt.

Slechts bij jonge kinderen bestaat de mogelijkheid van uitzetting van de schedel. Vaak veroorzaakt het hersengezwel in het begin alleen drukverho-ging binnen de schedel, terwijl pas later bepaalde verschijnselen zoals prikkeling van zenuwen en verlammingen van spieren worden waargenomen.

Hersengezwellen kunnen in de eerste plaats (primair) uitgaan van het zenuwweefsel (neuri-nomen), van het gliaweefsel (gliomen), van de hersen- en ruggenmergsvliezen (adenomen), of (secundair) van de schedelbeenderen of het wervelkanaal. Daarnaast zijn er ook nog ver-slepingen mogelijk van delen van kwaadaardige gezwellen van elders, bijv. uit de longen.

De ziekteverschijnselen van de gezwellen kunnen worden onderscheiden in twee groepen:

a.verschijnselen van de drukverhoging binnen de schedel,
b.plaatselijke verschijnselen.

Drukverhoging binnen de schedeI ontstaat doordat het groeiende gezwel zich uitbreidt in de gesloten schedelruimte en geen uitwijkmogelijkheden heeft.

De belangrijkste kenmerken hiervan zijn:

1.plotseling wild braken en een beslagen tong,
2.hoofdpijn, meestal in de vroege ochtend.
3.langzame pols,
4.verlies van geestelijke spankracht,
5.sufheid, slaperigheid, karakterveranderingen.

Glioom plaatselijke verschijnselen.
Een gezwel geeft niet alleen aanleiding tot uitval van de werking van bepaalde hersengebieden, maar soms ook prikkelingsverschijnselen. Een klein gezwel in de motorische schors kan bijvoorbeeld toevallen (epilepsie) veroorzaken. Bij langdurige druk kan het weefsel in de omgeving van het gezwel zodanig worden beschadigd, dat het niet meer geprikkeld kan worden en een totale uitval van de werking van dat hersendeel optreedt. Van de prikkelingsverschijnselen is het optreden van toevallen het belangrijkste. De behandeling bestaat, indien mogelijk, uit de operatieve verwijdering van het gezwel.