Convulsies

Krampaanvallen, stuipen, onwillekeurige spiertrekkingen, waarbij contractie (samentrekking) en ontspanning elkaar afwisselen. Er vinden onregelmatige bewegingen plaats van romp en ledematen, meestal gepaard gaande met bewusteloosheid. Bijna iedere ziekte waarbij een coma kan plaatsvinden, kan ook convulsies veroorzaken. Ze zijn het gevolg van een prikkeling van de hersenen.

De oorzaken zijn talrijk en in de verschillende leeftijdsklassen verschillend van aard. Bij pasgeborenen worden convulsies meestal door hersenletsel tijdens de geboorte veroorzaakt. Bij oudere kinderen kan tetanie samen met gebrek aan vitamine D en een gestoorde calciumstofwisseling de oorzaak vormen. Ook door plotseling stijgende koorts (koortsstuipen) kan men deze verschijnselen bij kinderen waarnemen, die weliswaar gevaarlijk aandoen, maar meestal van onschuldige aard zijn. Convulsies kunnen op iedere leeftijd door hersenziekten of hersenletsel veroorzaakt worden, bijvoorbeeld door hersenvliesontsteking (meningitis), hersentumor of schedelbreuk.

Convulsies worden veelal in verband gebracht met epilepsie, maar alleen bij het zogenaamde grand maltype van epilepsie neemt men convulsies waar met daarbij tegelijkertijd bewusteloosheid. Bij iedere soort convulsie is het raadzaam om geneeskundige hulp in te schakelen. Voordat deze arriveert kan men trachten te voorkomen dat de patiënt zich stoot of kan verwonden aan allerlei voorwerpen.

Zo mogelijk kan de patiënt op de rug gelegd worden en kan zijn kleding losgemaakt worden. Indien mogelijk (niet forceren!) kan men trachten een dichtgevouwen doek of iets dergelijks tusen de tanden te steken, zodat hij niet op zijn tong kan bijten of zijn mond of lippen bezeert.