Verschillende types brandwonden

Om onderscheid te maken tussen een onschuldige en een ernstige brandwond moet de mate of graad van de schade aan het lichaamsweefsel worden bepaald. De geneeskunde hanteert de volgende drie classificaties.

Eerstegraads brandwonden.

De minst erge brandwonden zijn die waarbij alleen de buitenste laag van de huid (epidermis) is verbrand. De huid is dan meestal rood en kan gezwollen zijn en pijn doen. De buitenste laag van de huid is echter niet doorgebrand. Tenzij een dergelijke brandwond zich uitstrekt over een aanzienlijk deel van handen, voeten, gezicht, liesstreek, billen of een belangrijk gewricht, moet deze als een lichte brandwond worden behandeld.

Tweedegraads brandwonden.

Als de eerste laag van de huid doorgebrand is en de volgende laag (dermis) ook is verbrand, wordt het letsel een tweedegraads brandwond genoemd. Er ontwikkelen zich blaren en de huid gaat er dieprood van kleur en gevlekt uitzien. Ernstige pijn en zwellingen zijn begeleidende symptomen. Als een tweedegraadsverbranding beperkt is tot een gebied dat niet groter is dan 5 tot 8 centimeter in doorsnee, zie dan Behandeling van lichte brandwonden thuis. Is het gebrande huidoppervlak groter, of is de verbranding aan de handen, voeten, gezicht, liesstreek, billen of een belangrijk gewricht, zie dan Behandeling van ernstige brandwonden.

Derdegraads brandwonden.

De ernstigste brandwonden strekken zich uit tot alle huidlagen. Vet, zenuwen, spieren en zelfs het bot kunnen zijn aangedaan. Er zijn meestal plekken die zwart verbrand zijn, of er droog wit uitzien. Er kan ernstige pijn zijn, of, indien de schade aan zenuwen omvangrijk is, juist helemaal geen pijn.

Elektrische brandwonden

Elke brandwond die door elektriciteit is veroorzaakt moet door een arts worden onderzocht. Een elektrische brandwond kan licht lijken, maar de schade kan zich tot diep in het weefsel onder de huid uitstrekken. Een verstoring van het hartritme, hartstilstand, of ander inwendig letsel kan ontstaan wanneer de hoeveelheid elektrische stroom die door het lichaam is gegaan groot is. Soms kan de schok die met het elektrisch letsel gepaard gaat de persoon letterlijk omver werpen of tegen iets aan gooien, wat botbreuken of ander bijkomend letsel kan veroorzaken. Zie voor de eerste hulp die kan worden verleend, voordat de behandelruimte is bereikt, Behandeling van ernstige brandwonden.

Chemische brandwonden

Volg bij het behandelen van chemische brandwonden de volgende aanwijzingen:

Overtuig uzelf ervan dat de oorzaak van de verbranding is verwijderd. Spoel gedurende twintig minuten of langer met stromend water de chemische stoffen van het huidoppervlak. Als de stof die de verbranding veroorzaakt ongebluste kalk is, borstel die dan eerst droog van de huid, voordat u gaat spoelen.

Behandel het slachtoffer tegen shock als hij dreigt flauw te vallen, erg bleek ziet, of duidelijk oppervlakkig en gejaagd ademhaalt.

Verwijder kledingstukken en sieraden van het slachtoffer, als die met de chemische stof zijn besmet.

Wikkel de verbrande plek indien mogelijk in een droog steriel verband of anders in een schone doek.

Als het slachtoffer klaagt dat het branden heviger wordt nadat het gebied is schoon gespoeld, was de brandplek dan op nieuw verschillende minuten met water.

Kleine chemische verbrandingen genezen meestal zonder verdere behandeling. Maar als de chemische stof door de eerste huidlaag heen is gebrand en de daardoor ontstane tweedegraads brand wond een groter oppervlak dan 5 tot 8 centimeter in doorsnee omvat, of als de chemische brandwond zich op de handen, voeten, gezicht, liesstreek, billen of een belangrijk gewricht bevindt, roep dan medische spoedhulp in.