Spierverrekking

Een spierverrekking is het zover oprekken van de weefsels in de spier dat deze bijna scheuren. Als een spier met kracht wordt samengetrokken en er is een kracht in tegenovergestelde richting, kan de spier worden verrekt. Dit gebeurt als de tegenkracht groter is, waardoor de spier soms helemaal kan scheuren. Spierverrekkingen kunnen vrij onschuldig zijn zodat de spier enkele dagen gevoelig is, of ernstiger van aard zijn. Lichte spierverrekkingen mogen niet worden genegeerd omdat deze kunnen uitmonden in ernstige spierblessures. Leken spreken van een ‘verstuiking’ als een spier scheurt, wat technisch gezien een verrekking is. Deze blessure komt in drie gradaties voor: mild (gradatie 1), gemiddeld (gradatie 2) of ernstig (gradatie 3).

De behandeling van een verrekte spier is afhankelijk van de ernst van de blessure. Door de juiste behandeling kan de schade tot een minimum worden beperkt, zodat verdere sportbeoefening zonder problemen mogelijk is. Een geblesseerde spier is harder en moet door een bepaalde therapie weer soepel worden gemaakt. De behandeling van een spierverrekking hangt af van de ernst van de blessure. Voor het herstel van de verrekking zijn oefeningen en beschermende uitrusting van essentieel belang als de sportactiviteiten weer worden hervat. Als de blessure steeds weer terugkomt, kunnen er complicaties ontstaan, zoals een langere tijd voor de genezing als er te snel weer met sporten wordt begonnen, ontsteking van de spieraanhechting aan het bot, enzovoort. Aan spierblessures liggen meestal bepaalde oorzaken of een bestaande kwetsbaarheid ten grondslag. Er moet een inventarisatie worden gemaakt als er factoren zijn die bijdragen tot de oorspronkelijke blessures, zoals een verkeerde warming-up, gebrek aan soepelheid of een te snel afwerken van de oefeningen. Spierversterkende oefeningen en een betere soepelheid zorgen voor een kleinere kans op blessures en kramp. Een voorzichtig programma met een geleidelijke toename van druk en spanning op het geblesseerde gebied geeft de meeste kans om terug te keren op het oude niveau zonder dat de blessure de kop weer opsteekt. Hierbij kunnen er soms ongemakken optreden. Raadpleeg een arts als u denkt een spier te hebben verrekt of gescheurd en houd u daarbij aan de voorgeschreven behandeling of het oefenprogramma.

Een verrekte lies is een blessure van de spieren of pezen in de lies, de plaats waar de buik en de dij bij elkaar komen. Symptomen van een liesverrekking zijn onder andere pijn in de lies als het been vanuit de heup wordt bewogen of gestrekt, spierkrampen in de buik of dij, opgezwollen lies, minder kracht, een ‘knappend’ gevoel en geluid als er met de vingers op de blessure wordt gedrukt en verkalking van een spier of de pees van de spier (te zien op een röntgenfoto). De behandeling van een verrekte lies verschilt niet van de behandeling van een willekeurig andere spierblessure: rust, ijs, drukverband en been omhoog, en andere voorschriften van de arts. Voor de volledige genezing van een lichte verrekking (gradatie 1) staat twee tot tien dagen, voor een gemiddelde verrekking (gradatie 2) staat tien dagen tot zes weken en voor een ernstige verrekking (gradatie 3) staat zes tot tien weken.

Een verrekte hamstring is een blessure van de hamstring-pees. De hamstrings verbinden de spieren van de dij met de achterkant van de knie. Blessures van de hamstring komen vaak voor, vooral bij hardlopers. Symptomen van een verrekte hamstring zijn onder andere pijn bij het bewegen of strekken van het been, kramp in de geblesseerde spieren, zwelling rond de blessure, minder kracht in het been (bij gradatie 2 of 3), een ‘knappend’ gevoel en geluid als er met de vingers op de blessure wordt gedrukt en verkalking van de spier of de pezen (te zien op een röntgenfoto) en ontsteking van de peesschede.

De behandeling van een verrekte hamstring is afhankelijk van de ernst van de blessure die alleen door een arts kan worden vastgesteld. De behandeling kan bestaan uit volledige rust, gevolgd door hersteloefeningen als er geen ondersteuning voor de spier meer nodig is. Het been kan worden ingetapet, in gipsspalken of in gips worden gezet en de patiënt zal zich misschien moeten behelpen met krukken. Zodra de acute fase voorbij is, kan er worden begonnen met voorzichtige rekoefeningen en een eenvoudig programma voor het sterker maken van de spieren. Een geleidelijke verhoging van de activiteiten wordt aanbevolen en fysiotherapie kan noodzakelijk zijn. De beste behandeling is echter voorkomen met rekoefeningen om de beenspieren op de juiste lengte te houden en beschermende uitrusting bij contactsporten. De gemiddelde tijd voor de genezing van een lichte verrekking (gradatie 1) is twee tot tien dagen, voor een gemiddelde verrekking (gradatie 2) tien dagen tot zes weken en voor een ernstige verrekking (gradatie 3) zes tot tien weken.

Een verrekking van de kuitspier bestaat uit een beschadiging van de spieren in het onderbeen (de kuit). Symptomen van een dergelijke verrekking zijn onder andere pijn bij het bewegen of strekken van de voet of de enkel, kramp in de kuit, zwelling rond de blessure, minder kracht in de kuitspier (bij gradatie 2 of 3), een ‘knappend’ gevoel en geluid als er met de vingers op de blessure wordt gedrukt en verkalking van de pees of de spieren (te zien op een röntgenfoto) en ontsteking van de peesschede.

De behandeling van een verrekte kuitspier bestaat uit rust, ijs, drukverband en been omhoog, en andere voorschriften van de arts. Soms moet het onderbeen worden gespalkt of in het gips worden gezet. Begin met hersteloefeningen als er geen ondersteunende materialen meer nodig zijn. Voor de volledige genezing van een lichte verrekking (gradatie 1) staat twee tot tien dagen, voor een gemiddelde verrekking (gradatie 2) staat tien dagen tot zes weken en voor een ernstige verrekking (gradatie 3) staat zes tot tien weken.